سوره حمد_حجت الاسلام قرائتی_قسمت دوم: « الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ»

ربّ» به کسی گفته میشود که هم مالک وصاحب چیزی است و هم در رشد و پرورش آن نقش دارد. خداوند هم صاحب حقیقی عالم است و هم مدبّر و پروردگار آن. پس همه هستی حرکت تکاملی دارد و در مسیری که خداوند معیّن کرده، هدایت میشود. علاوه بر سوره حمد، چهار سوره انعام، کهف، سبأ وفاطر نیز با جمله «الحمدللّه» آغاز گردیده، ولی فقط در سوره حمد بعد از آن «ربّ العالمین» آمده است. مفهوم حمد، ترکیبی از مفهوم مدح و شکر است. انسان در برابر جمال و کمال و زیبایی، زبان به ستایش و در برابر نعمت و خدمت واحسان دیگران، زبان به تشکّر میگشاید. خداوند متعال به خاطر کمال و جمالش، شایسته ستایش وبه خاطر احسانها و نعمتهایش، لایق شکرگزاری است.