روزهِ اَخلاق، یا مراقبهِ تزکیهِ نَفس!

گزیده دوم از حکایتِ: اِستقبال از ماهِ خدا و تَشریحِ مَعرفتیِ مَراتبِ هَشتگانهِ روزه، از مَنظرِ سِیر و سلوکِ عِرفانِ عَمَلی مرتبهِ دوم از، مراتبِ روزه، روزهِ اَخلاق، یا مراقبهِ تَهذیبِ نَفسه.  اگر سالکی، به عِنایتِ حَضرتِ حق و با هِدایتِ یِک استادِ صادق و کامل بِتونه، با موفقیت و سَربلندی، تَعالیمِ روزهِ جِسمانی رو، به پایان بِبَره، واردِ مرحلهِ روزهِ اَخلاق، یا مُراقبهِ تَهذیبِ نَفس میشه. این روزه، جزوِ مباحثِ سیر و سلوکِ عِرفانِ عَملی و از تَعالیمِ اَهلِ طَریقته. هَدف از این روزه، رَهایی از زِندانِ نَفسِ حیوانی و حِجابهایِ ظلمانی و آغازِ هِجرت، از بَخشِ ظلمانی، به سمتِ بخشِ نورانیِ وجود هَستِش. در این روزه، یک سالکِ صادق، نه تَنها باید، شَرایط حاکِم بَر روزهِ جِسمانی وقَوانینِ مُندرج در شَریعتِ غَرّایِ مُصطَفَوی رو، با کیفیتِ بیشتری، رِعایت کنه، بلکه باید، مراقبِ ظُهور و بُروزِ رَذایلِ اخلاقی و رَفتارهایِ غِیرِ الهی و اعمالِ غیرِ انسانی هم باشه. بطورِ مثال، در این مراقبهِ بزرگ، انجامِ فِعل و عَملیاتی شدنِ اَعمالی همچون : دروغ گفتن، چه مَصلحتیو چه غیرِ مَصلحتی، تُهمت زَدن، حَسَدوَرزیدن، خَشمگین شُدن، اِفترا زَدن، تَرسیدن از غِیرِ حَق، نا امید شُدن از دَرگاهِ الهی، عُجب و خودپَرستی، تَعَدی به حقوقِ دیگران، مَنیت و غُرور، بی عِدالتی، ظُلم کَردن، به خود و دیگران وجهانِ هَستی، کِثرت گرایی وشِرکِ خَفی، نَقضِ یِکتا پرستی، نَقضِ اِختیارِ خود و دیگران، مُرده پَرستی، غَم و اَندوهِ غِیرِ حَق و مِن دون الله رو داشتن، شِکستنِ قَلبِ دیگران، کینه توزی، دو بِهم زَنی، ریا، نِفاق، مالِ حَرام خوردن، مالِ یَتیم خوردن و جَمیعِ رذایلِ اخلاقی، باعثِ باطل شدنِ روزهِ اخلاق، یا مراقبهِ تَهذیبِ نَفس میشه. *** جان که او، دُنبالهِ، زاغان پَرَد زاغ، او را، سویِ گورستان بَرَد  *** هین مَدو، اَندَر پِیِ نَفسَت، چو زاغ کو به گورستان بَرَد، نه سویِ باغ  *** گَر رَوی، رو در پِیِ، عَنقایِ دِل سویِ قاف و مَسجدِ، اَقصایِ دل اللّه حاضري اللّه ناظري اللّه شاهدٌ عَلیَّ اللّه معي اللّه معیني و هو بکل شئ محیط لا غالب الا الله

• #تحصیلات_و_یادگیری
• #روزه_اخلاق_یا_مراقبه_تزکیه_نفس
• #روزه_نفس_چیست
• #ریاضت_شرعی
• #سیر_و_سلوک_چیست
• #چگونه_میتوان_صاحب_کرامات_شد