سخنرانی دکتر عباس آخوندی بعد از ثبت نام در ستاد انتخابات کشور
ملت عزیز ایران
من نگران ایرانم. نگران تمدن چندین هزار سالهای هستم که چراغ آن به سبب کُندی توسعه و فرسایش اجتماعی کشور عزیزمان ایران در حال خامومشی است. من نگران اینم که با کمتوانی قدرت نرم ایران و ارزیابی اشتباه از موقعیت و قدرت سختمان، گرازان در منطقه چیره شوند و نه تنها ایرانیان که تمام ملتهای منطقه را بِدَرند. همچنانکه هرروز شاهد ریختن خون بیگناهان و مردمان بیدفاع در افغانستان، عراق، لبنان، فلسطین، یمن و سایر ملتهای واقع در حوزهی تمدنی ایران هستیم.
فردوسی عزیز گفت:
که ایران چو باغیست خرم بهار شکفته همیشه گل کامکار
نگر تا تو دیوار او نفکنی دل و پشت ایرانیان نشکنی
کزان پس بود غارت و تاختن خروش سواران و کین آختن
هموطنان عزیز
من میفهمم که شما پدیدهی چنددولتی و یا بیدولتی را با تمام رگ و پوستتان حس میکنید. میبینید که دولت مستقر امکان سیاستگذاری ندارد و کمتر سیاستی را میتواند به نتیجه برساند. اغلب، مشکلهای مردم حل نمیشوند و بر هم انباشته میگردند. بسیاری از گرفتاریهای شهروندان بر روی زمین مانده تا جایی که دولت حتی توان امکان تصمیمگیری برای تهدیدی فوری چون بیماری همهگیر کرونا را نیز از دست دادهاست. در این پانزده ماهه که این بیماری شیوع یافته، دهها هزار کسبوکار فروپاشیده و حدود سه میلیون نفر بیکار شدهاند و دولت امکان حفاظت از فعالیتهای اقتصادی سالم و حمایت از خانوارها را نداشتهاست.
شوربختانه، جوانان و نیروهای جویای کار، شغل آبرومند و مناسبی نمییابند و ملت در تلهی فقر افتادهاست. میانگین تورم 50سال گذشتهی ایران بیش از 19% است. سطح عمومی قیمتها و بهای اقلام خوراکی هرروز افزایش مییابد و هیچ کس فردا را نمیتواند پیشبینی کند. نرخ ارزهای خارجی روزانه تغییر و زندگی و معیشت تکتک مردم ایران را تهدید میکند. اقشار عادی و مردمی که هیچگاه در اندیشهی نرخ ارز نبودند، امروزه هر روز باید نگران فراز و فرود ارزش واحد پول بیگانگان باشند. کارکنان و کارمندان دولت و غیر دولت و بازنشستگان عزیز هر روز میبینند که قدرتِ خریدِ مستمریِ دریافتیشان کاهش مییابد.
مفهوم تفکیک قوا به غلط به تجزیه قوا و شکلگیری دولتهای چندگانه تبدیل شدهاست. حال آنکه دولت مطابق قانون اساسی در ایران یگانه است. رهبری در راس، رییس جمهور به عنوان مجری قانون اساسی و دو قوه دیگر، همه با هم دولت ملی ایران را شکلدهند. در این وضعیتِ تجزیهشده، دولتهای چندگانه بهجای پرداختن به درد مردم در پی جنگ و نزاع با یکدیگرند و خود را مستقل از ملت و ملت را مواجببگیر خود میدانند. حال آنکه بر اساس قانون اساسی دولت موجودیتی مستقل از ملت ندارد و باید مظهر اراداهی ملت باشد و ملت تنها یک اراده دارد و آن نیز در دولت ملی و مدرن تجلی مییابد. و در شهرها و روستاها در اختیار شوراهای اسلامی شهرها و روستاهاست. شوربختانه در این دوره، هیاتهای نظارت منتخب از سوی مجلس شورای اسلامی پا را از حیطهی نظارت فراتر گذاشته و وارد حیطهی اختیارات هیاتهای اجرایی شدهاند و مانع امکان تحقق خواست مردم در شکلدهی نظام حکمروایی شهری و ارتقای شهرداریها به دولتهای محلی زیر نظر دولت ملی گشتهاند.
شهروندان عزیز
به گمان من انتخابات یک قرارداد اجتماعی میان رییس جمهور و یکایک شما است. این یک قرارداد واقعی است. رییس جمهور باید به حقوق شهروندان اعتراف کند و تعهدات خود به شهروندان را به وضوح بگوید تا قرارداد به صورت درست و صحیح منعقد و جاری شود و گرنه، این قرارداد ناروشن و نامعین است.
دولت یگانه مرجع و پناهگاه ملت ایران است. لیکن، از سال 1384 بدین سو، دولت مرجعیت خود در سیاستگذاری و حکمرانی بر اقتصاد، اجتماع، سیاست، فرهنگ و امنیت را از دست دادهاست. بنابراین، نخستین سیاست باید بازگرداندن مرجعیت دولت به صحنه حکمروایی ملی باشد. برای دستیابی به این هدف دو راهبرد ملی در پیشِ رو است: یکی برداشتن مانعها از سرِ راه و دیگری ایجاد صلاحیت در دولت. بزرگترین مانعِ شکلگیری دولت ملی، تجمیع قدرت اقتصادی، سیاسی و گاهی نظامی در نهادهای عمومی غیردولتی و تشکلها و نیروهای پشتِ آنها است. راهکار ما بازگشت به قانون اساسی و سیاستهای ابلاغی مقام معظم رهبری است. در قانون اساسی، مالکیت یا خصوصی و تعاونی و یا دولتی است. مالکیتی تحت عنوان نهاد عمومی غیر دولتی وجود ندارد. نهادهای عمومی و یا نظامی برای انجام ماموریتهای خاص، مطابق قانون تاسیس شدهاند و ورودشان به حوزهی کسبوکار هم فراقانونی است و هم مخل رقابت منصفانه با بنگاههای خصوصی و تعاونی است که بنیان سیاستهای ابلاغی اصل 44 قانون اساسی است. لیکن شوربختانه، بخش اعظمی از داراییهای بازار بورس اوراق بهادار ایران متعلق به همین نهادهاست
https://vrgl.ir/jceqQ
همه توضیحات ...