Windows 11 24H2 دستور Sudo Linux را به ویندوز اضافه می کند

نرم‌افزاری در خط فرمان سیستم‌عامل‌های یونیکس و شبه‌یونیکس است که به کاربرها امکان می‌دهد تا برنامه‌ها را با دسترسی کاربری دیگر بدون خروج کاربر کنونی از سیستم اجرا کنند. کاربر هدف معمولاً کاربر اصلی سیستم‌عامل یا کاربر ریشه (به انگلیسی: root user) است که البته می‌تواند هر کاربر دیگری نیز باشد. کاربرد معمول این دستور در اجرای برنامه‌ها و فرمان‌هایی است که نیاز به سطح دسترسی کاربر ریشه دارند؛ مانند نصب نرم‌افزار، تغییر در پرونده‌های سیستمی و بیشتر پرونده‌هایی که در زیرشاخه‌های مهم سیستم‌عامل قرار دارند. اجازهٔ دسترسی به فرمان سودو فقط به کاربرانی داده می‌شود که قبلاً برای سیستم تعریف شده باشند. این گروه از کاربران «سودوگران» (به انگلیسی: sudoers) نام دارند و با ویرایش پروندهٔ sudoers در مسیر /etc می‌توان تنظیمات مربوط را ویرایش کرد؛ که البته ویرایش این پرونده خود منوط به داشتن دسترسی کاربر ریشه است. در بیشتر توزیع‌ها اجازهٔ اجرای فرمان سودو به همهٔ کاربران به‌طور پیش‌فرض داده شده‌است. sudo معمولاً به صورت پیشفرض در توزیع‌های شبه‌یونیکس وجود دارد اما در توزیع‌های ساده‌گرا مثل آرچ لینوکس ممکن است به صورت پیشفرض وجود نداشته باشد