سینمای ایران چه نقشی در جنگ هیبریدی بازی می کند؟ قسمت سوم

جنگ هیبریدی و یارگیری از سینمای ایران از خبر توقیف یک فیلم تا حادثه پلاسکو، از برجام تا اظهار نظر یک مدیر یا مسئول، از حجاب تا فلان فیلمساز زندانی، از گرانی دلار تا اعتراضات داخلی و هرگونه خبری که می‌توانست جنبه منزوی کردن ایران را در فضای بین المللی ایجاد کند از قلم نمی‌افتاد. نکته هم اینجا بود که پرسش این خبرنگار بازجوهای استعماری در نشست‌های خبری جشنواره‌های مهم غربی، باعث می‌شد تا خبرنگاران فرنگی نیز در مصاحبه با این بازیگران و سینماگران، بجای تمرکز بر روی فیلمشان، از آنها درباره همین سرخط خبرهای مطرح شده و سیاسی سوال بپرسند. چرخه تولیدی که از سینماگران ایرانی در جشنواره مطرح دنیا، سوژه‌های سیاسی‌ای می‌ساخت که تنها کارکردشان ترسیم آن تصویری از ایران باشد که مورد خواست قدرت‌ها و اسپانسرهای غربی است. پس از فوت مهسا امینی و شروع اعتراضات در ایران اما این چرخه اعتراف‌گیری و فشار سیاسی بر سینماگران تغییر شکل داد و گسترده‌تر شد. اگر در این سالیان این فشارها در فضای نشست‌های پرسش و پاسخ جشنواره‌ها بود، حالا به فضای مجازی و سیل لشکرکشی ترول‌ها رسید و با حمایت رسانه‌های استعماری، کارکردی میدانی پیدا کرد. هدف تمام بازیگرانی بود و هست که در فضای مجازی صفحه دارند و بعبارتی هر بازیگری که در فضای مجازی فعال نبود توانست از بند فشار ترول‌های این رسانه‌ها در امان بماند. مطلب پیشرو در ده پرده و روایت چند قصه، به ساختار رفتاری رسانه‌های استعماری و ترول‌هایشان نسبت بازیگران سینمای ایران می‌پردازد و در پرده آخر، صنعت اعتراف گیری را تشریح می کند. برای دیدن هرچه بیشتر حتما در هر دو کانال ما عضو شوید : https://www.aparat.com/Iran.2022.persian/video https://www.aparat.com/Iran.2022.persian.II/videos