Ahmad Zahir - ای ساربان آهسته ران

ای ساربان آهسته ران کارام جانم می رود آن دل که با خود داشتم با دلستانم می رود محمل بدار ای ساربان تندی مکن با کاروان کز عشق آن سرو روان گویی روانم می رود در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود بازآی و بر چشمم نشین ای دلستان نازنین کاشوب و فریاد از زمین بر آسمانم می رود سعدی