آن‌که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

*** آن‌که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد/صبر و آرام تواند به من مسکین داد/وان‌که گیسوی تو را رسم تطاول آموخت /هم تواند کرمش داد من غمگین داد/من همان روز ز فرهاد طمع ببریدم/که عنان دل شیدا به لب شیرین داد/گنج زر گر نبود کنج قناعت باقیست/آن که آن داد به شاهان به گدایان این داد/خوش عروسی‌ست جهان از ره صورت لیکن/هر که پیوست بدو عمر خودش کاوین داد/بعد از این دست من و دامن سرو و لب جوی/خاصه اکنون که صبا مژدهٔ فروردین داد/در کف غصّهٔ دوران دل حافظ خون شد/از فراق رخت ای خواجه قوام‌الدّین داد. ***

• #فرهنگ_و_هنر
• #دیوان_حافظ
• #زبان_و_ادب_فارسی
• #علیرضا_مختارپور_قهرودی
• #حافظ_خوانی