اهمیت یادگیری برنامه نویسی برای کودکان

مفاهیم مورد نیاز برای برنامه نویسی کودکان در ابتدا قبل از پرداختن به مسئله برنامه نویسی کودکان ، باید با اصطلاحات حوزه کامپیوتر و برنامه نویسی به آشنایی نسبی برسیم ؛ مفاهیمی که در نگاه اول بسیار به یکدیگر شباهت دارند ، "کدنویسی"، "برنامه نویسی"، "تفکر رایانشی" و "علوم کامپیوتر" اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند و معنای یکسانی را در بردارند. اجازه دهید تا برای درک بهتر هر یک از این مفاهیم، به تعریف مختصر هر یک از آن‌ها بپردازیم: علوم کامپیوتر (Computer science): علم کامپیوتر به مطالعه عملکرد واقعی کامپیوترها اشاره می‌کند، و به صورت کلی به جنبه تئوری مفاهیم می‌پردازد. دانشمندان حوزه کامپیوتر عملیات‌های ممکن با سخت‌افزارها و نرم‌افزارها را آزمون و بررسی می‌کنند، (منظور از سخت‌افزار، مولفه‌ها و اجزای فیزیکی کامپیوتر مانند هارد درایو و مادربورد می‌باشد، و منظور از نرم‌افزار، برنامه‌ها و داده‌هایی می‌باشد که بر روی سخت افزار کامپیوتر قرار می‌گیرند). برای مثال مسائلی که توجه دانشمندان حوزه علوم کامپیوتر را به خود جلب کرده است می‌تواند شامل مورد زیر باشد: "آیا کامپیوترها می‌توانند به انسان‌ها کمک کنند تا سیستم‌های پیچیده مانند بدن انسان، سیستم‌های مالی یا اقلیم زمین را مدل‌سازی و بررسی نمود" تفکر محاسباتی (Computational thinking): تفکر محاسباتی ابزار فکری است که دانشمندان کامپیوتر برای بررسی سخت افزار و نرم افزارها از آن استفاده می‌کنند. به معنای ساده‌تر درک مسائل پیچیده و سپس ایجاد راه حل‌های ممکن می‌باشد، که سپس می‌توانیم این راه حل‌ها را به شیوه‌ای که کامپیوتر، انسان یا هر دو متوجه شوند، ارائه دهیم. برنامه نویسی کامپیوتر (Computer programming): فرآیند ایجاد کامپیوترهایی برای انجام فعالیت‌های مختلف می‌باشد، که معمولا با نوشتن خطوطی از کدهای کامپیوتری برای رسیدن به هدف مورد نظر میسر می‌شود. برای مثال: اگر من حروف ABC را تایپ کردم کامپیوتر فعالیت XYZ را انجام دهد. کدنویسی (Coding): با وجود اینکه معمولا از این واژه به جای سه مفهوم بالا استفاده می‌شود، کدنویسی بیان معاصرتر مفهوم برنامه نویسی کامپیوتر می‌باشد که به نوشتن کدهای کامپیوتری اشاره می‌کند که باعث می‌شود کامپیوتر فعالیت دلخواه شما را انجام دهد. تاریخچه آموزش برنامه نویسی به کودکان آموزش برنامه نویسی به کودکان به صورتی که ما امروزه با آن سر و کار داریم در حدود 60 سال پیش با یک لاک پشت آغاز شده است.  اولین بار، جین پیاگِت (در سال های 1896 تا 1980) تئوری ساختار گرایی را مطرح کرد که به چگونگی وقوع فرآیند یادگیری اشاره می کرد. او معتقد بود که بشریت پایه و اساسِ یادگیری را به جای کسب دانش، بر پایه تجربیات گذشته خود و درک خود از دنیا بنا کرده است، اما کودکان دنیای اطراف خود را به صورت انسان‌های بزرگسال حس نمی‌کنند، بلکه آن‌ها شبیه به یک عامل فعال و پویا با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار می‌کنند و تئوری‌ها و روش‌های رو به رشد خود را می‌سازند. قسمتی از این تئوری ساختار گرایی در برگیرنده  ایده "تفکر اکتشافی" می‌باشد. این ایده بر این اساس است که کودکان از طریق انجام دادن و اکتشاف مسائل مختلف بهتر یاد می‌گیرند و آموزش می‌بینند. سال‌ها بعد این ایده توسط دانشمند و ریاضیدانی به نام سیمور پاپِرت (1928- 2016) پایه و اساس خود را پیدا کرد. پاپرت در سال 1960 در حالی که در دانشگاه MIT مشغول فعالیت بود توانست نرم افزار برنامه نویسی به نام Logo را ایجاد کند. با زبان برنامه نویسی LOGO، بچه‌ها می‌توانستند خطوط گرافیکی را با دستورات داده شده ایجاد کنند. این خطوط، چه بر روی صفحه نمایش و چه در دنیای واقعی، توسط یک ربات کوچک به نام turtle یا لاک پشت که یک قلم در دست دارد، انجام می‌گرفت. با استفاده از این لاک پشت، برنامه نویسی کودکان وارد مرحله جدیدی شد و کودکان توانستند برای اولین بار همراه با بازی، برنامه نویسی‌های پیشرفته کامپیوتری را فرابگیرند و یک خروجی خلاقانه و خارج از صفحه نمایش را توسط یک شی فیزیکی ایجاد کنند (که در اینجا رباتی با نام turtle است). مزایای برنامه نویسی کودکان: 00:00 مهارت حل مسئله: 00:32 تمرین مهارت حل مسئله: 01:29 تکنیک آزمون و خطا در برنامه نویسی کودکان: 01:56 آکادمی یاسان: 02:56 آکادمی یاسان (برنامه نویسی کودکان و نوجوانان)