گفت و شنود های زندگی/فصل اول/اپیزود بیستم/فرزندان اهل گفت و شنود

امروز صحبت ما از اینجا آغاز شد که باید صدای فرزندانمان را بشنویم و شرایطی را فراهم کنیم تا آنها نیز پذیرای شنیدن صدای ما باشند ولی چطور می‌توانیم این تاثیرپذیری و تاثیرگذاری را داشته باشیم؟ ما در طول سال‌های کودکی، نوجوانی و جوانی فرزندانمان بیشتر از تمام دورهمی‌ها، صحبت‌ها، نصیحت‌ها، جلسات آموزشی و و و … از یکدستی و همدل بودن در تربیت فرزندانمان بهره گرفتیم، از اینکه با یکدیگر با احترام رفتار کنیم، حرف یکدیگر را بشنویم، در حق هم نیکی کنیم، همدیگر را دوست بداریم، از اشتباهاتمان عذرخواهی کنیم، از خطای هم چشم‌پوشی کنیم و عشق و محبت را به زبان بیاوریم. بچه‌ها از دیدن بیشتر از شنیدن تاثیر می‌پذیرند و این موضوع ختم به رفتار بین مادر و پدر نمی‌شود بلکه نحوه احساس و نظر ما نسبت به دیگران و سخن و رفتارمان نسبت به آنها در خلوت و در اجتماع می‌تواند بیشترین تاثیر را بر فرزندانمان داشته باشد. محیط خانه جایی است که شما نمی‌توانید در آن تظاهر کنید پس بچه‌ها خود واقعی شما را می‌بیند و الگو قرار می‌دهند نه آنچه در گفت و گوهای نصیحت گونه از آنها می‌خواهیم.