همنشینی با رفیق بد

آقا امیرالمؤمنین می‌فرماید « مُصاحِبُ الأشرارِ كَراكِبِ البَحرِ؛ إن سَلِمَ مِنَ الغَرَقِ لَم يَسلَمْ مِنَ الفَرَقِ» (غرر الحكم : 9835) کسی که با آدم‌های فاسد و آلوده رفیق است، حالتش مثل کسی است که در کشتی سوار است و کشتی در دریا روی امواج است. این شخص اگر غرق نشود، خوف غرق شدن و ترسِ غرق شدن رهایش نمی‌کند. حالا نهایتاً بگویم که به سلامت به ساحل می‌رسد اما این ترس در وجود اوست. امیرالمؤمنین می‌فرماید با رفیقِ بد اگر همنشین شدی اگر غرق نکند تو را و زمین نزند تو را از نظر اخلاقی، پیوسته این ترس در وجودت هست که خرابت نکند. لذاست که در روایات اسلامی، روی بحث آئین دوستیابی، ائمه بسیار سخن گفته اند. با چه کسانی ما رفیق بشویم؟ با چه کسانی دوستی نکنیم؟ این‌ها برای ما بیان کرده‌اند که چه کنیم. امیرالمؤمنین می‌فرماید با همه، با احترام برخورد کنید. مردم صِنْفان؛ یا برادرِ شما در دین هستند یا مثلِ شما، در خلقتند. امیرالمؤمنین می‌فرماید آن‌هایی که مثل شما در دین هستند و برادر دینی‌اند، نسبت به آن‌ها وظیفه‌ی بیش‌تری دارید. اما آن‌هایی هم که مثل شما هستند در خلقت، باز باید با آن‌ها هم با احترام برخورد کنید. این مربوط به روابط اجتماعی ماست اما بحث آئین دوست‌یابی، این مبحث را باید مدیریت کرد.