روشنی شمس و مه ز آجر گنبد زرد رضاست | سیدمیثم سیدحسینی

گوهر ولای تو به طینت من بود ای صنمم ذکر خوب نام تو عبادت من بود ای صنمم تو دلبر جانانه من عاشق دیوانه تو شمع ولا و من بر گرد تو پروانه جز هوای کوی تو به قلب و دلم نکنم هوسی کافرم اگر به غیر یاد تو من بکشم نفسی ای آرزوی دل ها من بنده و تو مولا دل با تو شود آرام آرام دل زهرا روشنی شمس و مه ز آجر گنبد زرد رضاست صحن با صفای او مدینه و مکه و کرببلاست ...|..|...|...|...