ناصرالدین شاه و زیارت امام حسین در کربلا #حاج_داش_جواد_مشهدی

سهم شما هم یک #یاحسین اگر ای دوست تو را عقده ی عالم به گلوست داستان تو و غم صحبت سنگ است و سبوست آستان بوس حرم باش و بپرس از در دوست این حسین کیست که عالم همه دیوانه ی اوست این چه شمعی است که جان ها همه پروانه ی اوست ماجرای ناصرالدین شاه در حرم حسینی در کتاب «اشکواره کربلا» این‌گونه روایت شده است: «در آن هنگام که [ناصرالدین شاه] قبر امام حسین علیه‌السلام را زیارت می‌کرد و در کنار ضریح ایستاده بود«روضه‌خوان، سیدی پیر اما خبره و کاردان بود. به صدراعظم گفت: من شاه را می‌گریانم. به مجرد اینکه نزدیک شاه رسید، خطاب به قبر امام حسین(ع) عرض کرد: یا حسین! تو در وسط میدان کربلا، آن‌وقت که یکه و تنها شدی فریاد می‌زدی: هل من ناصر. حالا این ناصر آمده، اما حیف که دیر آمده! شاه همین که این را شنید به‌اندازه‌ای گریه کرد که صدراعظم ترسید برای شاه اتفاقی بیفتد. به روضه‌خوان گفت: بس است دیگر نخوان. ناصرالدین شاه که طبع شعر هم داشت بعد از این صحنه که به حال عادی خود بازگشت، با سوز و گداز این رباعی را به حضرت امام حسین(ع) عرض کرد: گر دعوت دوست می‌شنودم آن‌روز من گوی مراد می‌ربودم آن‌روز آن‌روز که بود روز «هل من ناصر» ای کاش که «ناصر» تو بودم آن‌روز #السلام_علیک_یا_اباعبدالله #محرم #عاشورا #ناصرالدین_شاه #کربلا #روضه #مشهد #مشهدی #حاج_داش_جواد_مشهدی #دلنوشته #یادگاری #شفق #شعر #قصیده #رباعی #معلا #این_حسین_کیست_که_عالم_همه_دیوانه_اوست