دست منو رها کن باید برم به میدون با نوای حاج امیر عباسی

امام علی بن ابیطالب (علیه السلام) إنَّ شَرَّ الناسِ عندَ اللّه ِ إمامٌ جائرٌ ضَلَّ و ضُلَّ بهِ، فَأماتَ سُنَّةً مأخوذَةً (مَعلومَةً)، و أحيا بِدعَةً مَتروكَةً بدترين مردم نزد خدا، پيشواى ستمگرى است كه خود گمراه است و موجب گمراهى ديگران مى شود ، سنتى را كه به آن عمل مى شود مى ميراند و بدعتى را كه متروك گشته است ، زنده مى كند نهج البلاغة : الخطبة 164