عوامل بازدارنده نیکوکاری

«در این پانزده دقیقه... بحثی مربوط به حوزه روانشناسی اخلاق طرح خواهم کرد... شکی نیست که به لحاظ نظری انفاق، یعنی انفاق مالی، یعنی گذشت از مال خود در راه خدمت به همنوع، یکی از وظایف مهم اخلاقی ما است. هیچ مکتب، هیچ نظام و هیچ نظریه اخلاقی‌ای تا الآن قائل نشده است به این که یکی از وظایف اخلاقی انسان انفاق مالی نیست. گذشتن از ما، ایثار از حیث مال، برای بهروزی و خوشی همنوعان محل اجماع است که یکی از وظایف عمده اخلاقی ما است. اما سوال بر سر این است که چرا با اینکه به لحاظ نظری انفاق مالی را همه انسانها کمابیش وظیفه اخلاقی تلقی میکنند، ولی به لحاظ عملی آن مقدار که از لحاظ نظری مورد قبول واقع شده است، به لحاظ عملی معمول واقع نمیشود. یعنی چرا با این که من کاملا قائل ام که انفاق مالی وظیفه اخلاقی من است، ولی عملا این وظیفه اخلاقی را کمتر انجام میدهم یا چه بسا اصلاً انجام ندهم...»