اینم یه ساندویچ رست بیف خوشمزه

دلنوشته آرامش رو از جایی تو زندگیم حس کردم که: پذیرفتم گاهی 'نمیتونم' نه به این دلیل که ضعیفم نه به این دلیل که کافی نیستم برای ارزوهام بلکه پذیرفتم که شاید باید در مقایسه با بعضی ها بیشتر تلاش کنم و بیشتر صبور باشم پذیرفتم ، تلاشی که ادم ها برای رویاهاشون میکنن باهم متفاوته ... گاهی بعضی ادم ها برای رسیدن ، به وقت بیشتری نیاز دارن . در اخر همه به ارزوهامون میرسیم ؛ اگه درست ارزو کرده باشیم ! اگه نترسیم و قدم برداریم ... اگه وفادار باشیم به تلاشهامون. اگه دیر نرسیدن ها رو پای کافی نبودن برای هدفمون نذاریم ... - من ، برای خوب زندگی کردن ، برای پیشرفت کردن ، برای پریدن ، بدجوری تلاش کردم . خیلی وقت ها اشتباه کردم خیلی وقت ها راه رو اشتباه رفتم کارهایی رو انجام دادم که دوست نداشتم خیلی وقت ها هم شکست خوردم ! اما هر بار ایستادم با تجربه تر از قبل قوی تر از قبل اما هیچوقت نگفتم دیره ! هیچوقت گرفتار اعدادی که گذر عمر رو بهم یاداوری میکردن نشدم شاید چون همیشه تو زندگیم همه چی تو جای درستش قرار داشته ... من ، امروز قدِ کتابهایی که خوندم ، قدِ کارهایی که تجربه کردم ، قدِ سفر هایی که رفتم ، قدِ اشتباهاتی که کردم و به خاطر سپردم ، قدِ ارزوهایی که بهشون رسیدم ، قدِ هر باری که کسی رو بخشیدم خوشبختم ️ . . . . شما چقدر برای ارزوهاتون پافشاری کردید؟ هیچوقت از خودتون پرسیدید ایا تلاشهاتون واسه رویایی که دارید 'کافی' هست یا نه؟ باید موند و بدست اورد؟ یا گذشت و فراموش کرد؟ .