زندگي حضرت عباس(ع) از زبان ابراهيم مالك اشتر به روايت مختارنامه (كيفيت بالا)
ابراهیم بن مالِک اَشْتَر نَخَعی(مقتول ۷۲ق/۶۹۱م) با کنیه ابوالنعمان فرزند مالک اشتر که به همراه مختار بن ابوعبید ثقفی در خونخواهی امام حسین(ع) علیه امویان قیام کرد.
ابراهیم در جنگ صفین در زمره یاران حضرت علی(ع) در رکاب پدرش با معاویه جنگید. پس از واقعه کربلا و شهادت امام حسین(ع) به قیام مختار ملحق شد، با امویان جنگید و عبیدالله بن زیاد را کشت. پس از شهادت مختار، به مصعب بن زبیر پیوست و در نبرد با نیروهای عبدالملک بن مروان در سال ۷۲ق. کشته شد. او مدتی نیز از طرف مختار و مصعب، حاکم موصل و شهرهای اطراف آن بود.
در ۶۶ق/۶۸۵م مختار ثقفی که خود را نماینده محمدبن حنفیه میخواند، به خونخواهی شهدای کربلا مقدمات قیام علیه امویان را تدارک میدید. در این هنگام بعضی از شیعیان کوفه و طرفدار قیام مختار، به سبب شخصیت نیرومند ابراهیم و به سبب خاطرهای که از وفاداری پدرش نسبت به حضرت علی(ع) در یاد داشتند، ابراهیم را نیز به قیام فرا خواندند. ابراهیم به شرطی که او را به فرماندهی برگزینند، با درخواست آنان موافقت کرد؛ اما شیعیان یادآوری کردند که مختار ثقفی از سوی ابن حنفیه به فرماندهی برگزیده شده است. اندکی بعد مختار خود نزد ابراهیم رفت و نامهای را که مدعی بود ابنحنفیه به ابراهیم نوشته است، به او تسلیم کرد. در این نامه از ابراهیم خواسته شده بود که با مختار در قیام بر ضدّ امویان همکاری کند
ابراهیم در آغاز به سبب نکتهای که در چگونگی نگارش نامه یافت، در صحّت انتساب آن به ابنحنفیه دچار تردید شد.
ولی چون کسانی مانند یزید بن انس اسدی و احمر بن شُمَیط بجلی و عبدالله بن کامل شاکری گواهی دادند که خود دیدهاند که آن نامه را محمدبن حنفیه به ابراهیم نوشته است، دعوت به قیام را پذیرفت و با مختار بیعت کرد.
در جنگی که میان ابراهیم بن اشتر و محمد بن مروان، یک روز پیش از جنگ اصلی میان عبدالملک و مصعب درگرفت، ابن اشتر بهرغم ابراز شجاعت بسیار، به سبب خیانت عَتّاب بن ورقاءِ تمیمی که گویا بنا بر توطئه قبلی با عبدالملک دست به عقبنشینی زده بود، شکست خورد و کشته شد. آنگاه عبید بن میسره یکی از موالی بنی عذره که ابراهیم را به قتل رسانده بود، سرش را برگرفت و غلامان حصین بن نمیر، که در جنگ خازر به دست ابراهیم کشته شده بود، پیکر او را آتش زدند.
مقبره ابراهیم بن مالک در جنوب شهر دجیل در هشت فرسخی سامراء و در نزدیکی جاده قدیم بغداد به سامراء واقع شده و زیارتگاه شیعیان بوده است.این مقبره در سال ۲۰۰۵ میلادی بر اثر انفجار به دست گروههای تروریستی- تكفيري ، تخریب شد. (به نقل از ويكي شيعه)
همه توضیحات ...