گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت،

*** گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت ور ز هندوی شما بر ما جفایی رفت رفت برق عشق ار خرمن پشمینه‌پوشی سوخت سوخت جور شاه کامران گر بر گدایی رفت رفت گر دلی از غمزهٔ دلدار باری برد برد ور میان جان و جانان ماجرایی رفت رفت از سخن‌چینان ملالت‌ها پدید آمد ولی گر میان همنشینان ناسزایی رفت رفت در طریقت رنجش خاطر نباشد می بیار هر کدورت را که بینی چون صفایی رفت رفت عشقبازی را تحمّل باید ای دل پای‌دار گر ملالی بود بود و گر خطایی رفت رفت عیب حافظ گو مکن واعظ که رفت از خانقاه پای آزادی چه بندی گر به جایی رفت رفت

• #تحصیلات_و_یادگیری
• #حافظzwnjخوانی
• #دیوان_حافظ
• #زبان_و_ادب_فارسی
• #علیرضا_مختارپور_قهرودی