آیا قران سرگذاشتن بدعت است؟ (از پیج طریقت نامه)
23 بار بازدید -
2 سال پیش
-
پایگاه جامع فرق، ادیان و
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ آیا قرآن سرگذاشتن که شیعه انجام می دهد بدعت است؟ آیا صحابه انجام دادند؟ آیا پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) نهی کرده است؟
جواب: خیر! بدعت نیست؛ چون ریشه دینی دارد و در کتب شیعه و اهل سنت حدیث داریم و نهی هم نشده است؛ همچنین صحابهای همچون حضرت علی (علیهالسلام) انجام داده است.
کتب شیعه:
- علی بن یقطین از امام کاظم (علیهالسلام) نقل می کند که آن حضرت فرمود: «مصحف شریف را در دست بگیر و بر سر بگذار و بگو: «اللَّهُمَّ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ إِلَى خَلْقِکَ وَ بِکُلِّ آیَةٍ هِیَ فِیهِ وَ بِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِیهِ وَ بِحَقِّهِ عَلَیْکَ وَ لَا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّهِ مِنْکَ یَا سَیِّدِی یَا سَیِّدِی یَا سَیِّدِی» پس ده مرتبه بگو «یَا اللَّهُ»، و ده مرتبه «بِحَقِّ مُحَمَّدٍ»، و همینطور هر کدام از امامان (علیهمالسلام) را بشمار و ده مرتبه بگو تا وقتی که به نام امام معاصر با خودت رسیدی، نام آن حضرت را نیز ده مرتبه صدا بزن. که اگر چنین کنی حاجات تو برآورده میشود و امور زندگی بر تو آسان میشود.»[1]
کتب اهل سنت:
در چهار کتاب بیان شده است و کسی حدیث را تضعیف نکرده و جعلی ندانسته است.
- ابويوسف فسوی در كتاب المعرفة والتاريخ با سندی كه تمام راويان آن از راويان بخاری و يا مسلم هستند می نويسد: «از ابوصالح حنفی نقل شده است كه ديدم علی بن أبی طالب (عليهالسلام) را كه قرآن را میگرفت و بر سر میگذاشت؛ تا جایی كه من صدای حركت ورقهای آن را میشنيدم . سپس میفرمود: خدايا آنها مانع شدند كه من در ميان امت حكومت کنم؛ پس خدايا ثواب آن را به من عطا فرما!»[2]
پینوشت:
[1]. سید بن طاووس، رضی الدین علی، الاقبال بالاعمال الحسنة، ج1، ص186 و 187، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ دوم، 1409ق.
[2]. فسوی، يعقوب بن سفيان، المعرفة والتاريخ، مؤسسة الرسالة، بيروت، ج2، ص751. «حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْأُوَيْسِيُّ، ثنا إِبْرَاهِيمُ بْنُ سَعْدٍ، عَنْ شُعْبَةَ، عَنْ أَبِي عَوْنٍ مُحَمَّدِ بْنِ عُبَيْدِ اللَّهِ الثَّقَفِيِّ، عَنْ أَبِي صَالِحٍ الْحَنَفِيِّ، قَالَ: رَأَيْتُ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ عليه السلام أَخَذَ الْمُصْحَفَ فَوَضَعَهُ عَلَي رَأْسِهِ حَتَّي لَأَرَي وَرَقَهُ يَتَقَعْقَعُ، ثُمَّ قَالَ: "اللَّهُمَّ إِنَّهُمْ مَنَعُونِي أَنْ أَقُومَ فِي الْأُمَّةِ بِمَا فِيهِ، فَأَعْطِنِي ثَوَابَ مَا فِيهِ."»
البداية والنهاية، ابن كثير، دارالفکر، ج8، ص12. «عَنْ أَبِي صَالِحٍ الْحَنَفِيِّ قَالَ: رَأَيْتُ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ أَخَذَ الْمُصْحَفَ فَوَضَعَهُ عَلَى رَأْسِهِ حَتَّى أَنِّي لَأَرَى وَرَقَهُ يَتَقَعْقَعُ قَالَ ثم قال: اللَّهمّ إنهم منعونى أن أقوم في الأمة بما فيه فأعطنى ثواب مَا فِيهِ، ثُمَّ قَالَ: اللَّهمّ إِنِّي قَدْ مَلَلْتُهُمْ وَمَلُّونِي وَأَبْغَضْتُهُمْ وَأَبْغَضُونِي، ..»
بلاذری، أنساب الأشراف، دار الفكر، بيروت، ج2، ص383.
ذهبی، شمس الدين، سير أعلام النبلاء، مؤسسة الرسالة، ج3، ص144.
2 سال پیش
در تاریخ 1401/02/06 منتشر شده
است.
23
بـار بازدید شده