live با استاد عباس‌منش | قسمت 14

#عباسمنش #عباس_منش تنها کانال های تلگرام گروه تحقیقاتی عباس منش abasmanesh_com@ abasmanesh@ تنها صفحه اینستاگرام استاد عباس‌منش abasmanesh کلاب هاوس استاد عباس‌منش abasmanesh@ رشد یک مسیر تکاملی است؛ تغییر شخصیت و تغییر باورها یک مسیر تکاملی است؛ کسب مهارت کنترل ذهن‌، یک مسیر تکاملی است؛ پرورش ایمان و غلبه بر ترس‌ها یک مسیر تکاملی است؛ اما آنچه ما را متعهد و امیدوار به پیمودن این مسیر و طی کردن این فرایند و چیدن میوه‌هایش می‌نماید، انگیزه‌های زنده نگه داشته شده ای است که موتور حرکت‌مان می‌شوند. انگیزه‌‌ خود به خود، از دل برخورد با تضادها‌، متولد می‌شود‌، اما آنچه که انگیزه را زنده نگه می‌دارد و تغذیه می‌کند‌، «با قدم‌های کوچک شروع کردن» و تحسین و تأییدِ نتایجِ هرچند کوچکِ «این قدم‌های کوچک-اما برداشته شده‌» است که‌، هر بار ما را برای برداشتنِ قدمی کمی بزرگتر و جدّی تر از این قدم‌، مهیا و مجهز می‌کند. در مقابل‌، آنچه می‌تواند این جوانه‌ی تازه سر زده را در همان اولین قدم‌ها بخشکاند‌، «کمالگرایی» نام دارد. در این فرایند‌، «انگیزه» نقش جاده هموار کن و «کمالگرایی» نقش راهبندان را بازی می‌کند. کمالگرایی به معنای تقلایی کُشنده برای بی نقص عمل کردن و کار را با قدم‌های بزرگ و به اصطلاح «دهن پر کن» شروع کردن. برای همین است که خشت اول کج بنا می‌شود و از همان قدم اول‌، «به جای تمرکز بر تشخیص نشانه‌های چگونگی‌»، همه‌ی همّ و غمّ‌ تو معطوف بر یافتنِ موانع و پیدا کردن راهی برای فرار کردن از آنها می‌شود تا لطمه‌ای به نتیجه‌ی بی عیب و نقصِ مدّ نظرت نزنند. چون به خاطر کمالگرایی‌، نمی‌توانی شخصیت و ذات خداگونه‌ات را از اشتباهات اجتناب ناپذیرِ انسانی‌ای جدا بدانی که بخشی از مسیر رشد تو و لازمه‌ی بزرگ شدن ظرف وجودت است. به خاطر این ناتوانی است که فرد اسیر خودسرزنشی‌ای دائمی در برابر هر خطای ریز و درشتی می‌شود که در طی مسیر از او سر می‌زند و به این شکل‌ با متمرکز ساختن کانون توجه‌اش بر نکات منفی و ناتوانایی‌هایش‌، خودش را در مدار ناخواسته‌های بیشتر نگه می‌دارد. کمالگرایی به معنای درک نکردنِ قدرت قدم‌های برداشته‌ شده‌ی کوچکی است‌ که بازخوردهایشان‌‌، تصمیمات بعدی‌مان را کم-نقص‌تر‌، هوشمندانه‌تر و هماهنگ تر با خواسته‌های‌مان می‌کند و نتایج‌مان را رشد می‌دهد