اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی یک وضعیت سلامت روانی است که با تصویر مخدوشی از خود همراه است و با مشکلات در تنظیم احساسات و حفظ روابط مشخص می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال، دچار مشکلات در شناخت و ادراک هویت خود هستند و نسبت به خود و دیگران دچار عدم پایداری و ناپیوستگی هستند. افرادی که با اختلال شخصیت مرزی مبتلا هستند، معمولاً تمایلی به تجزیه و تحلیل متعدد در مورد خود و دیگران دارند و نمی‌توانند به طور ثابت نگرشی منسجم نسبت به خود و دیگران داشته باشند. آنها ممکن است در برخورد با موقعیت‌های بینشخصی دچار ناراحتی و ناامنی شوند و معمولاً با ترس از ردیابی و رها شدن روبرو هستند. مشکلات احساسی نیز بخش مهمی از این اختلال را تشکیل می‌دهند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، غالباً شدیدترین احساسات را تجربه می‌کنند و ممکن است به سرعت از حالت خشم، ناراحتی یا اضطراب به حالت آرامش و احساس خالی بروند. ضمناً، افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی به دلیل ناتوانی در تنظیم احساسات و حفظ روابط، در معرض خطر افسردگی، اضطراب، خودکشی و آسیب به خود قرار می‌گیرند. این اختلال کمی رایج است و تقریباً ۱ تا ۲ درصد از کل جمعیت بزرگسال را تحت تأثیر قرار می‌دهد. درمان اختلال شخصیت مرزی معمولاً شامل مشاوره روانشناختی و در برخی موارد، درمان دارویی می‌شود.