عاشقانه. دکلمه رضا پیربادیان Love poem

"عاشقانه" آن شب که صبح روشن اندامت از آسمان آینه بر من طلوع کرد شمع بلند قامت خلوتسرای من از خجلت برهنگی خویش می گریست. من در کنار او از پرتو طلوع تو بی خواب می شدم سر در میان موی تو می بردم بر سینه ی بلند تو می خفتم تا با تو در برهنه ترین لحظه های خویش محرم تر از تمامی آیینه ها شوم. میل هزار سال تو را دوست داشتن در من نهفته بود. من از تب طلایی چشمانت آهنگ تند نبض تو را می شناختم.

• #موسیقی
• #nader
• #naderpour
• #poem
• #poetry
• #words