هادی خانیکی: بازخوانی پروژهٔ پیدایش روشنفکران گفت‌وگویی در ایران

روشنفکران ایرانی و مسأله گفت‌وگو: بازخوانی پروژهٔ «پیدایش روشنفکران گفت‌وگویی در ایران» مرحوم محمدامین قانعی‌راد با حضور دکتر هادی خانیکی شنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ به همت مدرسه مطالعات دیالوگ باشگاه اندیشه خانیکی: بازاندیشی انتقادی توأم با مسئولیت‌پذیری اجتماعی ویژگی مهم روشنفکر گفت‌وگویی است نشست روشنفکران ایرانی و مسأله‌ی گفت‌وگو: بازخوانی پروژه‌ی «پیدایش روشنفکران گفت‌وگویی در ایران» مرحوم قانعی‌راد با حضور دکتر هادی خانیکی روز شنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ به‌همت مدرسه مطالعات دیالوگ باشگاه اندیشه برگزار شد. این نشست‌ها قرار است به‌صورت منظم در روزهای شنبه‌ی اول هر ماه در باشگاه اندیشه برگزار شود. دکتر خانیکی از پیشینه نقش روشنفکر در جامعه آغاز کرد و گفت: پیش از دوران معاصر نیز مسئله نبت روشنفکران و جامعه تحت عنوان روشنفکر سکوت میان عرفای ایرانی وجود داشته است. پس از دوران مغول به خاطر آسیب‌های فراوان ناشی از حمله مغول عرفا به سکوت پناه بردند و از سیاست کناره گرفتند و اخلاقی عمل کردند. عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه با این پرسش پیش رفت که یک کنشگر سیاسی یا محقق اگر به دنبال گفت‌وگو برود باید دنبال چه راه حلی باشد؟ دکتر فراستخواه نیز کنشگران مرزی را به صورت مصداقی از دوره قاجار تا جمهوری اسلامی کاویده است. در اینجا می‌خواهیم پروژه و تز روشنفکری گفت‌وگویی دکتر قانعی‌راد را بیشتر مطالعه کنیم تا به یک برنامه عملی (Action Plan) برسیم. در اینجا وقتی از جامعه‌شناس صحبت می‌کنیم کاملاً عام است و روشنفکران دینی و ملی را هم دربرمی‌گیرد.