گُلشیفته فراهانی - شهزاده ی قصه ی من

یه شب تو خواب وقت سحر شهزاده ای زرین کمر نشسته بر اسب سپید میومد از کوه و کمر میرفت و آتش به دلم ، میزد نگاهش میرفت و آتش به دلم ، میزد نگاهش کاشکی دلم رسوا بشه ، دریا بشه ، این دو چشم پر آبم روزی که بختم باز بشه ، بی یار بشه ، اون که اومد به خوابم شهزادهء رویای من شاید تویی اون کس که شب در خواب من آید تویی تو از خواب شیرین ناگه پریدم او را ندیدم دیگر کنارم بخدا جانم رسیده از غصه بر لب هر روز و هر شب در انتظارم بخدا کاشکی دلم رسوا بشه ، دریا بشه ، این دو چشم پر آبم روزی که بختم باز بشه ، بی یار بشه ، اون ک