حاج محمود کریمی - زمینه (خورشیدم تویی؛ آوارت منم)

اين قطعه مربوط به مراسم عزاداری شب هفتم ماه محرّم در سال ۱۴۰۲ مى‌باشد كه در خیمة‌العبّاس (علیه‌السّلام) اجرا شده است. براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، می‌توانید به پايگاه اطلاع‌رسانی فطرس مراجعه نمایید. http://fotros.ir متن شعر: خورشیدم تویی؛ آوارت منم دلداه‌ی ضریح گهوارت منم امّیدم تویی؛ بیچارت منم بیچاره‌ی مادر بیچارت منم گریه ببین کجا به‌کار اومده پدر با طفل شیرخوار اومده زلزله افتاده توو کربلا پیمبری با ذوالفقار اومده اگه شهید نمی‌شدی، تو رو توو خواب می‌بستن تو رو به طناب می‌بستن؛ تو رو با رباب می‌بستن دستاش خونیه، مردی که تو رو می‌بوسه و لب‌های کوچیک تو رو بوسید تا دمی که تیر، بوسه زد رگ‌های روو گلوی باریک تو رو اگه تو رو ببینن اهل حرم قبل اسارت، می‌میرن همه چی به‌سرت اومده که از رباب توو خیمه‌ها، رو می‌گیرن همه اگه شهید نمی‌شدی، دیدن آب می‌کشتت حجم طناب می‌کشتت؛ رنج و عذاب می‌کشتت اگه شهید نمی‌شدی، حال رباب می‌کشتت غم بی‌حساب می‌کشتت؛ بزم شراب می‌کشتت جسمت روی نی، غوغا می‌کنه دستات داره هنوز گره وا می‌کنه روی نیزه‌ها چشماتو ببند مادر داره تو رو تماشا می‌کنه هرکی سر تو رو روی نیزه دید برا دل مادر تو، آه کشید میگن هنوز توو ترکش حرمله‌اس همون سه‌شعبه که گلوتو درید اگه شهید نمی‌شدی، بعد قیام می‌مردی علی الدّوام می‌مردی؛ توو ازدحام می‌مردی اگه شهید نمی‌شدی، توو راه شام می‌مردی هرشب باهام می‌مردی؛ تو هم کتک می‌خوردی