آموزش صفر تا صد دستور زبان فارسی - منادا - 32
19 بار بازدید -
4 ماه پیش
-
منادا در دستور زبان فارسی،
منادا در دستور زبان فارسی، اسم یا حرفی است که برای صدا زدن مخاطب به کار می رود. منادا می تواند با حروف ندا مانند «ای»، «یا» و «ایا» یا بدون آنها به کار رود. منادا معمولاً در ابتدا یا انتهای جمله قرار می گیرد و با تغییر تکیه یا علامت تعجب نشان داده می شود. منادا می تواند شخص، چیز، خدا، معشوق، مفهوم و ... را نشان دهد. برای مثال:
ای دوست! بیا تا فم فردا نخوریم. («ای» حرف ندا و «دوست» منادا است)
یا رب! به دادم برس. («یا» حرف ندا و «رب» منادا است)
دلا! چه خبر از دلتنگی؟ («ا» حرف ندا و «دل» منادا است)
حافظا! مرد نکونام نمیرد هرگز. («ا» حرف ندا و «حافظ» منادا است)
ببخشا، پسر! بر من ببخشا. («پسر» منادا بدون حرف ندا است)
4 ماه پیش
در تاریخ 1402/11/22 منتشر شده
است.
19
بـار بازدید شده