سیلی واقعیت

مطمئنا آسیب بینایی شرایط زندگی ما رو تغییر داده و ما رو به سمت یک شرایط متفاوت و محدودکننده پرتاب کرده . بعد از بروز معلولیت، نمیدانستیم که چه کاری باید انجام دهیم؛ سردرگم بودیم و انواع احساسات منفی را تجربه میکردیم. حال بدمان هم به شدت میزان آسیب بیناییمان وابسته بود؛ چراکه خیلی از کارکرد های روزمره مان تحت تاثیر قرار می گرفت و با چالش های زیادی رو به رو می شدیم . ولی برای این که در آینده کارآمد و توانمند باشیم مجبور شدیم وضعیت جدیدیمان را بپذیریم .حقوقمان را بشناسیم و در موقعیت های مختلف زندگی به دنبال کاهش محدودیت هایمان باشیم مسئله ای که به همه ی ما در زندگی کمک می کند مسئله ی پذیرش است گاهی اوقات پذیرش سخت ترین کاره گاهی اوقات باید بپذیریم که کارهایی را نمی توانیم انجام دهیم و در زمینه های دیگری توانمند هستیم بعضی اوقات هم به اشتباه تصور می کنیم کاری از دستمان بر نمیاد یا نمی توانیم اونارو یاد بگیریم باید به اموری که نمی توانیم انجام دهیم آگاه باشیم اما به توانمندی هایمان بیشتر فکر کنیم و فضای ذهنیمان را با ناتوانی ها و فاجعه سازی پر نکنبم . یادمون باشه که برای کمک گرفتن از دیگران نباید خجالت بکشیم و احساس شرم کنیم چرا که هر کسی با هر شرایطی احتیاج به کمک دارد . صحبت کردن به ما فرصت می ده تا راحت تر به پذیرش برسیم باید از مخفی کردن و تابو سازی دوری کنیم چون بر خلاف تصور ما همه از وضعیت ما با خبر هستند باید بررسی کنیم چه احساسی داریم و ریشه اش از کجاست و بعد با کسانی که درکمان می کنند یا وضعیت مشابهی با ما دارند صادقانه از احساسات و محدودیت هایمان حرف بزنیم ... شما می تونید با اطرافیانتون راجع به مسائل و محدودیت هاتون راحت حرف بزنید ؟ برای ما کامنت کنید #نگاه_تو_چراغ_راه_من

• #سلامت
• #بیماری
• #آرپی
• #تغییر
• #پذیرش
• #نگاه_تو_چراغ_راه_من