شعر گيلکی دوربین لعنتی - شاعر اسماعیل کهن

شعر «دوربین لعنتی» تی دوربینه جیف داکن ،ایجه تی ویلا نیه «دوربینتو بزار توی حیبت،اینجا ویلای تو نیست» إمه سِرا مَلِنگِه ، جای تماشا نیه «سراگاه و خونه ی ما جای تماشا کردن نیست» تی دوربینه جیف داکن،بِدَه می گَب در نیَه «دوربینتو بزار توی جیبت،نزار من حرف بزنم» می بز شیر جوش بومه، دِه می دیم و پَر نیه «اگه عصبی بشم،دیگه نباید به من نزدیک بشی» تی جیف پُره،شکم سیر،پِسّی غصه ندِری «تو پشتت گرمه و غصه ی زندگیتو نداری» صب تا شبه بوداوی،هنده باخه بیِری «که صبح تا شب بدویی و بازم بدهکار باشی» بلند جا نیشتیه،دونیا تره روشنه «توی خونه ی چند طبقه نشستی و دنیا برات روشنه» تی خانه ده نشَنه، کلاه إمه سر کَنه «بلندی ِ خونتو نمیشه نگاه کرد،کلاه از سر ما میوفته» تو می درده چی دانی،می وَکِته جانه جه «تو درد منو نمیدونی،خستگی ِ منو حس نمیکنی» نِنوم دِه فیلم بگیری،می آو و می نانه جه «نبینم دیگه فیلم بگیری،از سفره ی من» تِرمی بُنا ،وَرپه شوو،تو لحوه بُن دِری «توی هوای مه آلود و شب برفی،که تو جای گرم خوابیدی» مِرّه دونیا تِریکه،کوجر هیسّه ی فیلم بِری «دنیا واسه من تیره و تاره،اون موقع کجایی که فیلم بگیری» اونجور که تو گَت هبه ی، أمِه خاوَم نِنَنیم «اونجوری که تو بزرگ شدی،ما توی رؤیامون هم نمیبینیم» ایجه بِسّی فیلم بِِری ،کَسِنه مِینه گَنیم «اینجا بمونی و بازم فیلم بگیری،ممکنه حرفمون بشه» تی دوربینه جیف داکن، وَگرد تی بومه رایه «دوربینتو بزار توی جیبت، و راه ِ اومده رُ برگرد» تو تی پولِکه نازِنی ،أمِه جانه خدایه «تو به مال و منالت مینازی و من به خدای بالا سرم»

• #فرهنگ_و_هنر
• #مرفه_بی_درد
• #گيلکی
• #گیلان
• #گیلانی
• #مرفه_بی_درد