ترانه اگر چه عمری ( چون موی تو ) از غزل شاکری

اگر چه عمری ای سیه مو چون موی تو آشفته ام درون سینه، قصه ی این آشفتگی بنهفته ام ز شرم عشق اگر به ره ببینمت ندانم، چگونه از برابر تو بگذرم من نه می دهد دلم رضا که بگذرم ز عشقت نه طاقتی که در رخ تو بنگرم من اگر چه عمری ای سیه مو چون موی توآشفته ام درون سینه، قصه ی این آشفتگی بنهفته ام دل را به مهرت وعده دادم دیدم دیوانه تر شد گفتم حدیث آشنایی دیدم بیگانه تر شد بادل نگویم دیگر این افسانه