در انحصار یک نفر : شاعر امید صباغ نو با دکلمه ی علی محمدی

در انحصار یک نفر لحظه ای مثل من تصور کن پای قول و قرار یک نفری ترس شیرین و مبهمی دارد اینکه در انحصار یک نفری بار ها پیش روی آیینه زل زدی توی چشم های خودت با خودت فکر کرده ای چه شده که به شدت دچار یک نفری چشم های سیاه سگ دارش شده آتش بیار معرکه ات و تو راضی به سوختن شده ای چون که دار و ندار یک نفری عاقبت با زغال دست شما سر قلیان من به حال آمد! که تو آتش بیار معرکه نه! بلکه آتش بیار یک نفری