خواص گیاه داروئی مریم گلی با نوای غزل خوانی صائب تبریزی شمارهٔ ۷۷ عندلیب
9 بار بازدید -
2 ماه پیش
-
صائب تبریزی » دیوان اشعار
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات »
غزل شمارهٔ ۷۷
پرده‌دارِ حرفِ دعوی کن لبِ خاموش را
از دبستان بر‌میاور طفلِ بازیگوش را
مور بر خوانِ سلیمان خونِ خود را می‌خورد
خرمنِ گل مایهٔ حسرت بود آغوش را
نیست بر بالای دستِ خاکساری هیچ دست
خشتِ خُم می‌نوشد اول، بادهٔ سرجوش را
باغبان گل را کند سیراب از بهرِ گلاب
ساقی از می بهر‌بردن می‌فزاید هوش را
جز پشیمانی سخن‌چینی ندارد حاصلی
حلقهٔ بیرونِ در کُن در مجالس گوش را
مستی و مخموری عالم به هم آمیخته است
2 ماه پیش
در تاریخ 1403/02/14 منتشر شده
است.
9
بـار بازدید شده