سنکای رواقی؛ از ظلم پذیری تا حیوان انگاری انسان

سنکا در سال 4 قبل از میلاد در اسپانیا به دنیا آمد و بعد از مدتی برای زندگی به همراه پدرش به روم رفت. در روم به وکالت و نمایشنامه نویسی و سیاست پرداخت و به عنوان معلم و مشاور ارشد نرون، امپراطور جنایتکار روم انتخاب شد. سنکا در 70 سالگی به دستور نرون، خودکشی کرد. سنکا به دوره سوم رواقی گری، یعنی نورواقیون تعلق دارد و در کنار اپیکتتوس و مارکوس اورلیوس، بعضی از آثارش به دست ما رسیده است. وی حدود 120 نامه و 10 سخنرانی و مکالمه دارد که برخی از آنها به جا مانده اند. سنکا به عنوان یک فیلسوف رواقی، بر اساس معرفت ثنویتی عمل می کرد، یعنی بدی ها را ضروری خوبی ها می دانست. وی مبتنی بر این معرفت شرک آلود، سال ها در خدمت نرون، امپراطور آتش افروز روم بود و تا جایی پیش رفت که به دستور او اقدام به خودکشی کرد. رواقی ها طبیعت را خدا تلقی می کردند و معتقد بودند فضیلت عبارت است از هماهنگی با طبیعت. آنها به ازدواج اشتراکی و ️ خدای تثلیثی (زئوس، طبیعت، سرشت) اعتقاد داشتند. سنکا مرگ را عدم می دانست و خودکشی را تأیید می کرد و به همسرش اجازه داد به همراه او خودکشی کند. سنکا مانند همه رواقی ها، انسان را حیوان می دانست و معتقد بود انسان حیوان استدلالگر و حیوان فانی است. #سنکا #خودکشی #حیوان_انگاری_انسان #فیلسوف #فیلسوف_رواقی #فیلسوف_طبیعی #رواقی #انسان_حیوان_فانی #انسان_حیوان_استدلالگر #انسان_شناسی_غربی #حافظ_شیرازی @salimi_mohammad