گلهای رنگارنگ برنامه شماره ۱۰۷ با صدای عبدالعلی وزیری
گلهای رنگارنگ برنامه شماره ۱۰۷
به مناسبت بزرگداشت عبدالعلی وزیری، اولین خواننده برنامه گلها
با همکاری ابوالحسن صبا، روح الله خالقی، مرتضی محجوبی، علی تجویدی، حسن کسایی، رضا ورزنده، عبدالعلی وزیری
اشعار:از مولوی، عراقی، بهائی
گوینده: روشنک
عبدالعلی وزیری، (۱۲۹۲-۱۳۷۸ ش) وی خوانندۀ آواز و تصنیف‌های كلاسیك و از اولین خوانندگان برنامۀ گلها (در دورۀ گلهای جاویدان) و نوازندۀ آماتور تار بود. آموزش موسیقی را نزد پسر عمویش، علینقی وزیری گرفت كه یكی از بزرگترین استادان موسیقی کلاسیک و بنیانگذار موسیقی مُدرن ایرانی در قرن بیستم به شمار می‌آید. او اولین خوانندۀ ایرانی است كه تكنیك‌هایی متفاوت از تكنیك‌های همیشگی خوانندگان سنتی ایرانی را فرا گرفت و در برنامه‌های اركستر مدرسۀ عالی موسیقی، به سرپرستی علینقی وزیری، اجرا شده‌اند. شهرت او از حدود ۱۳۱۹ ش فرا رفت و با اجرای برنامه‌هایی در انجمن موسیقی ملی (به سرپرستی روح‌الله خالقی) به اوج رسید. این شهرت از سال‌های ۱۳۳۶-۱۳۳۷ ش رو به افول گذاشت و بعد از آن، عبدالعلی وزیری خواننده‌ای فراموش شده بود. علت این بداقبالی، كناره‌گیری او از فعالیت در اجتماع و از افسردگیِ روحی‌اش بود. عبدالعلی وزیری از اولین خوانندگان برنامۀ گلهای جاویدان بود و با ساز احمد عبادی، رضا ورزنده و ویولون مهدی خالدی برنامه‌های متعددی اجرا كرده است. در جشن رادیویی برنامۀ گلها از زحمت‌ها و تلاش‌های او قدردانی شد. با این حال، از صدای او آثار زیادی باقی نمانده است، آثاری كه قطعات اركستری و تصنیف‌های آنها، گاه بسیار به یادماندنی هستند. از بهترین خوانده‌های او باید به «بشنو از نی» (آهنگ از علینقی وزیری، شعر مولوی و اجرای ارکستر بزرگ) اشاره کرد. از او آلبوم مستقلی تاکنون منتشر نشده است.
به مناسبت بزرگداشت عبدالعلی وزیری، اولین خواننده برنامه گلها
با همکاری ابوالحسن صبا، روح الله خالقی، مرتضی محجوبی، علی تجویدی، حسن کسایی، رضا ورزنده، عبدالعلی وزیری
اشعار:از مولوی، عراقی، بهائی
گوینده: روشنک
عبدالعلی وزیری، (۱۲۹۲-۱۳۷۸ ش) وی خوانندۀ آواز و تصنیف‌های كلاسیك و از اولین خوانندگان برنامۀ گلها (در دورۀ گلهای جاویدان) و نوازندۀ آماتور تار بود. آموزش موسیقی را نزد پسر عمویش، علینقی وزیری گرفت كه یكی از بزرگترین استادان موسیقی کلاسیک و بنیانگذار موسیقی مُدرن ایرانی در قرن بیستم به شمار می‌آید. او اولین خوانندۀ ایرانی است كه تكنیك‌هایی متفاوت از تكنیك‌های همیشگی خوانندگان سنتی ایرانی را فرا گرفت و در برنامه‌های اركستر مدرسۀ عالی موسیقی، به سرپرستی علینقی وزیری، اجرا شده‌اند. شهرت او از حدود ۱۳۱۹ ش فرا رفت و با اجرای برنامه‌هایی در انجمن موسیقی ملی (به سرپرستی روح‌الله خالقی) به اوج رسید. این شهرت از سال‌های ۱۳۳۶-۱۳۳۷ ش رو به افول گذاشت و بعد از آن، عبدالعلی وزیری خواننده‌ای فراموش شده بود. علت این بداقبالی، كناره‌گیری او از فعالیت در اجتماع و از افسردگیِ روحی‌اش بود. عبدالعلی وزیری از اولین خوانندگان برنامۀ گلهای جاویدان بود و با ساز احمد عبادی، رضا ورزنده و ویولون مهدی خالدی برنامه‌های متعددی اجرا كرده است. در جشن رادیویی برنامۀ گلها از زحمت‌ها و تلاش‌های او قدردانی شد. با این حال، از صدای او آثار زیادی باقی نمانده است، آثاری كه قطعات اركستری و تصنیف‌های آنها، گاه بسیار به یادماندنی هستند. از بهترین خوانده‌های او باید به «بشنو از نی» (آهنگ از علینقی وزیری، شعر مولوی و اجرای ارکستر بزرگ) اشاره کرد. از او آلبوم مستقلی تاکنون منتشر نشده است.
همه توضیحات ...