سخنرانی برنده صلح نوبل با بیست و یکسال تاخیر
http://persian.euronews.com/ آنگ سان سوچی برنده جایزه صلح نوبل سال ۱۹۹۱ روز شنبه در اسلو حاضر شد تا بعد از ۲۱ سال در مورد اینجایزه سخنرانی کند.
رهبر ۶۶ ساله اپوزیسیون میانمار که برای اولین بار طی ۲۴ سال گذشته برای انجام یک سفر اروپایی کشورش را ترک کرده، در سخنان خود ضمن ابراز امیدواری نسبت به آینده دمکراسی در برمه سابق گفت: «زمانیکه به من نگاه می‌کنید و به سخنان من گوش می‌دهید لطفا فراموش نکنید که این حقیقت دارد که تنها به سخنان یکی از زندانیان بیشمارعقیدتی گوش داده‌اید... آنهایی که هنوز دربندند، آنهایی که هنوز در کشور من به عدالت دسترسی ندارند. لطفا آن‌ها را هم به یاد داشته باشید و از انجام هرکاری برای آزادی سریع و بی‌قید و شرط آن‌ها دریغ نکنید.»
او که خبر تصمیم کمیته نوبل در سال ۱۹۹۱، زمانیکه در رانگون در منزلش در حبس خانگی بود را از رادیو شنیده بود در مورد آنروز‌ها و احساسش گفت ابتدا فکر می‌کردم حبس خانگی مرا از دنیای واقعی جدا خواهد کرد. در خانه‌ای زندانی بودم که تمام دنیای من بود. وقتی جایزه صلح نوبل را بمن دادند فهمیدم که هنوز هم بشریت در آنسوی دیواری که من در آن زندگی می‌کردم وجود دارد. این جایزه آنقدر برای من اهمیت داشت که مرا به مبارزه باز گرداند چرا که این جایزه توجه جهانیان را به مسئله دمکراسی و حقوق بشر در کشورم جلب کرد و به من فهماند که حق حتی در حبس هم فراموش نمی‌شود.
Youtube euronewspe
Facebook Facebook: euronews.pe
Twitter Twitter: euronews
رهبر ۶۶ ساله اپوزیسیون میانمار که برای اولین بار طی ۲۴ سال گذشته برای انجام یک سفر اروپایی کشورش را ترک کرده، در سخنان خود ضمن ابراز امیدواری نسبت به آینده دمکراسی در برمه سابق گفت: «زمانیکه به من نگاه می‌کنید و به سخنان من گوش می‌دهید لطفا فراموش نکنید که این حقیقت دارد که تنها به سخنان یکی از زندانیان بیشمارعقیدتی گوش داده‌اید... آنهایی که هنوز دربندند، آنهایی که هنوز در کشور من به عدالت دسترسی ندارند. لطفا آن‌ها را هم به یاد داشته باشید و از انجام هرکاری برای آزادی سریع و بی‌قید و شرط آن‌ها دریغ نکنید.»
او که خبر تصمیم کمیته نوبل در سال ۱۹۹۱، زمانیکه در رانگون در منزلش در حبس خانگی بود را از رادیو شنیده بود در مورد آنروز‌ها و احساسش گفت ابتدا فکر می‌کردم حبس خانگی مرا از دنیای واقعی جدا خواهد کرد. در خانه‌ای زندانی بودم که تمام دنیای من بود. وقتی جایزه صلح نوبل را بمن دادند فهمیدم که هنوز هم بشریت در آنسوی دیواری که من در آن زندگی می‌کردم وجود دارد. این جایزه آنقدر برای من اهمیت داشت که مرا به مبارزه باز گرداند چرا که این جایزه توجه جهانیان را به مسئله دمکراسی و حقوق بشر در کشورم جلب کرد و به من فهماند که حق حتی در حبس هم فراموش نمی‌شود.
Youtube euronewspe
Facebook Facebook: euronews.pe
Twitter Twitter: euronews
همه توضیحات ...