پیمانِ آخال (آخال تِّکه) Treaty of Akhal
در این قسمت به پیمان آخال(آخال تِّکه) می‌پردازم که در پی تصاحب گستره ترکستان و بخش خاوری دریای خزر توسط نیروهای تزاری، به تاریخ ۲۳ آذر ۱۲۶۰خورشیدی/ ۱۴ دسامبر ۱۸۸۱ میلادی در تهران، منعقد گشت. قرارداد تاسف‌آوری که در دوران قاجاریه(زمان ناصرالدین شاه)، از سوی امپراتوری روسیه بر ایران تحمیل شد.
خانم‌ها و آقایان محترم، خواهران و برادران عزیز، دوستان دانشور و فرهنگ‌ورز، سلام بر شما. در مباحث پیشین، معاهده فینکنشتاین، قرارداد مُجمَل، عهدنامهٔ مُفَصّل، عهدنامهٔ گلستان، معاهده ترکمانچای، قراردادِ نوامبر ۱۸۱۴ (عهدنامهٔ تهران)، قرارداد ارزنه‌الروم، معاهده پاریس، و قرارداد(حَکَمیّتِ) گلدسمید اشاره شد، که بصورت مقاله، فایل صوتی و ویدئو، در سایت خودم موجود است.
________________________________________
در بخش‌های پیش اشاره شد که روس‌ها برای تسلط به متصرفات انگلیس در هندوستان، به هِرات که در حقیقت دروازه هند بود، چشم داشتند. آسان‌ترین راه عبور دولت روسیه جهت رسیدن به پشت دروازه هِرات، دراختیارگرفتن نواحی شرقی دریای خزر و سرکوب ترکمن‌های آخال تِّکه بود و با اینکه یکی دوبار در مصاف با آنان شکست خورد، از آن دست برنداشت.
آخال تِّکه، نامی است که در گذشته - در سال‌های ۱۸۸۲ـ۱۸۹۰ میلادی - بر شهرستانی از استان ماوراء خزر اطلاق می‌شد و هم‌اکنون قسمتی از آن معروف به عشق‌آباد، مرکز کشور ترکمنستان است. آخال اسم محل و تِّکه نام قبیله ترکمن ساکن در این سرزمین است.
مقاله مربوط به این بحث:
http://www.hamneshinbahar.net/article...
فایل صوتی
http://www.hamneshinbahar.net/mp3file...
بر اساس معاهده آخال، مرزهای جنوبی روسیه تا سرحدات کنونی ایران گسترده می‌شد، اما تعیین و تحدید دقیق خطوط مرزی بین دو کشور تا سال ۱۳۳۳ خورشیدی حل نشده باقی ماند. از جمله مناطق مهمی که موضوع آن بیش از هفت دهه بخشی از مناسبات دو کشور را به خود اختصاص داد، موضوع قریه فیروزه بود که از نظر موقعیت نظامی و ژئوپلتیک و منابع آبی، اهمیت بسیار داشت. چندین عهد نامه و قرارداد بین ایران و روسیه منعقد شد و مالکیت آن به شکل صوری دست به دست می‌گشت، اما در عمل قریه فیروزه هیچ‌گاه بعد از معاهده آخال تحت تصرف ایران نبود.
________________________________________
همه نوشته‌ها و ویدئوها در آدرس زیر است:
http://www.hamneshinbahar.net/article...
...
همنشین بهار
http://www.hamneshinbahar.net
خانم‌ها و آقایان محترم، خواهران و برادران عزیز، دوستان دانشور و فرهنگ‌ورز، سلام بر شما. در مباحث پیشین، معاهده فینکنشتاین، قرارداد مُجمَل، عهدنامهٔ مُفَصّل، عهدنامهٔ گلستان، معاهده ترکمانچای، قراردادِ نوامبر ۱۸۱۴ (عهدنامهٔ تهران)، قرارداد ارزنه‌الروم، معاهده پاریس، و قرارداد(حَکَمیّتِ) گلدسمید اشاره شد، که بصورت مقاله، فایل صوتی و ویدئو، در سایت خودم موجود است.
________________________________________
در بخش‌های پیش اشاره شد که روس‌ها برای تسلط به متصرفات انگلیس در هندوستان، به هِرات که در حقیقت دروازه هند بود، چشم داشتند. آسان‌ترین راه عبور دولت روسیه جهت رسیدن به پشت دروازه هِرات، دراختیارگرفتن نواحی شرقی دریای خزر و سرکوب ترکمن‌های آخال تِّکه بود و با اینکه یکی دوبار در مصاف با آنان شکست خورد، از آن دست برنداشت.
آخال تِّکه، نامی است که در گذشته - در سال‌های ۱۸۸۲ـ۱۸۹۰ میلادی - بر شهرستانی از استان ماوراء خزر اطلاق می‌شد و هم‌اکنون قسمتی از آن معروف به عشق‌آباد، مرکز کشور ترکمنستان است. آخال اسم محل و تِّکه نام قبیله ترکمن ساکن در این سرزمین است.
مقاله مربوط به این بحث:
http://www.hamneshinbahar.net/article...
فایل صوتی
http://www.hamneshinbahar.net/mp3file...
بر اساس معاهده آخال، مرزهای جنوبی روسیه تا سرحدات کنونی ایران گسترده می‌شد، اما تعیین و تحدید دقیق خطوط مرزی بین دو کشور تا سال ۱۳۳۳ خورشیدی حل نشده باقی ماند. از جمله مناطق مهمی که موضوع آن بیش از هفت دهه بخشی از مناسبات دو کشور را به خود اختصاص داد، موضوع قریه فیروزه بود که از نظر موقعیت نظامی و ژئوپلتیک و منابع آبی، اهمیت بسیار داشت. چندین عهد نامه و قرارداد بین ایران و روسیه منعقد شد و مالکیت آن به شکل صوری دست به دست می‌گشت، اما در عمل قریه فیروزه هیچ‌گاه بعد از معاهده آخال تحت تصرف ایران نبود.
________________________________________
همه نوشته‌ها و ویدئوها در آدرس زیر است:
http://www.hamneshinbahar.net/article...
...
همنشین بهار
http://www.hamneshinbahar.net
همه توضیحات ...