کارآمدی نظام و میزان مقبولیت
کارآمدی نظام و میزان مقبولیت
در علوم سیاسی چند اصطلاح با یکدیگر ارتباط و پیوستگی نزدیکی دارند. مشروعیت از سویی با مقوله اطاعت در ارتباط است و از طرف دیگر حرف از اطاعت زمانی مفید خواهد بود که به زعم ماکس وبر، آنرا بهمراه مقبولیت عامه بسنجیم. به هر روی، هر سه این مقولات، خود پیوند وثیقی با مساله کارآمدی دارند. امروزه مولفه "کارآمدی" را با شاخص های متفاوتی نشان می دهند. تکنوکرات ها پیشرفت محسوس و قابل اندازه گیری در بخشهای اقتصادی و عمرانی را ملاک قرار می دهند و سوسیالیستها، کارآمدی را در ارتقاء سطح عمومی رفاه نسبی در جامعه می بینند. با اینکه اغلب اندیشمندان و نظریه پردازان سیاسی سعی دارند تا کارآمدی را با ترسیم شاخص های پیشرفت و توسعه تبیین کنند اما سیاستمندانی هم هستند که درست برعکس آنها تئوری پردازی کرده اند. ساموئل هانتینگتون از جمله افرادی بود که تئوریِ کارآمدیِ فساد (اداری) را مطرح کرد. به باور این افراد، وجود برخی از فسادها در سیستم بروکراسی کشورهای عموما توسعه نیافته، به مانند روغن برای حرکت یک ماشین عمل می کند و موجب می شود تا در یک بازه زمانی طولانی جامعه به حرکت در آید!
با این تفاسیر باید گفت کارآمدی در ایران ابتدا به ساکن با بحران شفافیت روبروست چرا که نهادهای ایدئولوژیکِ دستگاه قدرت، با جلوگیریِ از ایجاد جریان آزاد اطلاعات، مانعِ فهم جامعه از مقوله کارآمدی، آنطور که واقعا هست، می شوند. در ثانی نهاد قدرت تعمداً، شاخص های استانداردِ کارآمدی را دستکاری و آنها را به نفعِ ایدئولوژی مصادره به مطلوب می کند! بنابراین بحرانِ کارآمدی در ایران پیش از آنکه بخواهد در مرحله سنجش شاخص ها، ارزیابی شود، در مرحله شناخت و فهم آن و پیوندش با مشروعیت نظام سیاسیِ حاکم، می باید تحلیل و حلاجی گردد...
در علوم سیاسی چند اصطلاح با یکدیگر ارتباط و پیوستگی نزدیکی دارند. مشروعیت از سویی با مقوله اطاعت در ارتباط است و از طرف دیگر حرف از اطاعت زمانی مفید خواهد بود که به زعم ماکس وبر، آنرا بهمراه مقبولیت عامه بسنجیم. به هر روی، هر سه این مقولات، خود پیوند وثیقی با مساله کارآمدی دارند. امروزه مولفه "کارآمدی" را با شاخص های متفاوتی نشان می دهند. تکنوکرات ها پیشرفت محسوس و قابل اندازه گیری در بخشهای اقتصادی و عمرانی را ملاک قرار می دهند و سوسیالیستها، کارآمدی را در ارتقاء سطح عمومی رفاه نسبی در جامعه می بینند. با اینکه اغلب اندیشمندان و نظریه پردازان سیاسی سعی دارند تا کارآمدی را با ترسیم شاخص های پیشرفت و توسعه تبیین کنند اما سیاستمندانی هم هستند که درست برعکس آنها تئوری پردازی کرده اند. ساموئل هانتینگتون از جمله افرادی بود که تئوریِ کارآمدیِ فساد (اداری) را مطرح کرد. به باور این افراد، وجود برخی از فسادها در سیستم بروکراسی کشورهای عموما توسعه نیافته، به مانند روغن برای حرکت یک ماشین عمل می کند و موجب می شود تا در یک بازه زمانی طولانی جامعه به حرکت در آید!
با این تفاسیر باید گفت کارآمدی در ایران ابتدا به ساکن با بحران شفافیت روبروست چرا که نهادهای ایدئولوژیکِ دستگاه قدرت، با جلوگیریِ از ایجاد جریان آزاد اطلاعات، مانعِ فهم جامعه از مقوله کارآمدی، آنطور که واقعا هست، می شوند. در ثانی نهاد قدرت تعمداً، شاخص های استانداردِ کارآمدی را دستکاری و آنها را به نفعِ ایدئولوژی مصادره به مطلوب می کند! بنابراین بحرانِ کارآمدی در ایران پیش از آنکه بخواهد در مرحله سنجش شاخص ها، ارزیابی شود، در مرحله شناخت و فهم آن و پیوندش با مشروعیت نظام سیاسیِ حاکم، می باید تحلیل و حلاجی گردد...
همه توضیحات ...