کلیپ عاشقانه با صدای عطیه سلیمانی - دکلمه دلنوشته

در این قسمت از زندگی،
فهمیده ام که گاهی تمام دنیا،
خلاصه میشود در یک آدم.
یا بهتر است بگویم گاهی یک آدم،در وجودش دنیا را حمل میکند.
انگار یک جایی از زندگی،یک نفر سر و کله اش پیدا میشود که حتی ذره ای شبیه دیگران نیست.
یک نفر که روحت را نوازش میکند و با تو از
غیر ممکن ها سخن میگوید.
با تو رویا می‌بافد،
با تو امیدوار میشود،
با تو زندگی میکند.
یک نفر که شبیه توست....
انگار خدا میدانست در این دنیای لاکردار باید کسی باشد که مرا بفهمد و در پیچ و خم زندگی،همراهی کند...
عزیزم؛
من با تو فهمیدم که “فاصله” معنایی ندارد؛
زیرا که تو بسیار از من دور و در عین حال،
نزدیک به من هستی.
مهربانی،زیبایی،پاکی و عشق را در وجود نازنین تو دیدم و با تو فهمیدم زندگی،علی رغم پستی و بلندی هایش، گاهی می‌تواند زیبا باشد.
با تو فهمیدم خوبی در ذات آدمی‌ست
و آدمی که خوب نباشد،اصل مطلب را به جا نیاورده است.
با تو یاد گرفتم برای اتفاقی که هنوز رخ نداده، غصه نخورم.
یاد گرفتم در زمان زندگی کنم و قدر یگانه نعمت زیستنم را بدانم.
من با تو فهمیدم
فرق بین بدبختی و خوشبختی
تنها یک آدم است.
آدمی که با تمام دنیا،فرق میکند...