برای mba و dba دانشگاه نرو
دیگه دوران پرسیدن مدرک تحصیلی تموم شدش و کارفرماهای حرفه ای تو مصاحبه های استخدامی اصلا به مدرک تحصیلی توجه نمیکنند و مدرک تحصیلیو ملاک برتری نمیدونند.
سلام، الان دیگه سبک آموزش خیلی تغییر کرده و سیستم آموزش و پرورش و دانشگاه ها هیچ کارایی نداره. تو آموزش و پروش آموزش داده میشه ولی پروش نه. پرورش دقیقا نقطه پیشرفت دانش پذیرا هستش. آموزش یعنی انتقال سرفصل های آموزشی به دانش پذیران، پرورش یعنی فهموندن مثال های زنده و واقعی به دانش پذیران برای درک عمیق آموزش.
اساتید دانشگاه ها خیلی انسان های خوب و زحمت کشیند و تو این موضوع هیچ شکی نیستش. ولی ۹۰ درصد اساتید تجربه اجرایی و واقعی از موضوعی که تدریس میکنندو ندارند. سرفصلهای دانشگاهی خوبه ولی اتفاقات و چالش هایی که تو خود بازار و کسب و کار مانع پیشرفتتون میشه، اصلا توی دانشگاه تدریس داده. الان بالغ بر ۹۰ درصد بهترین های دنیا مثل بهترین تدوینگرا، بهترین مدرسین، بهترین طراحان لباس، بهترین تولید کنندگان تو همه زمینه ها هیچ مدرک تحصیلی مرتبطی ندارن ولی به واسطه صرف وقت و انرژی برای یادگیری، بهترین بازار خودشون شدن.
دانشجویان دانشگاه ها چیزی برای ارائه ندارن
محتواهای ما در مورد کسب و کاره، پس تمرکز صحبتمون در مورد رشته MBA و DBA باشه بهتره. سرفصل های رشته های دانشگاهی کسب و کار یعنی MBA و DBA خیلی جامع و مفید به نظر میرسه، ولی صرفا سرفصل های آموزشی توسط استاد مربوطه تدریس میشه و ازش میگذرن، دانشجویان فرصت پرسش و پاسخ و جلسات مسترمایندو ندارن. 80 درصد دانشجویان هیچ کسب و کاری ندارن و آموزش هایی که بهشون منتقل میشرو هیچ جایی نمیتونند پیاده سازی کن یا به اصطلاح به کار بگیرن و دچار انباشت اطلاعات میشن.
افراد وقتی دیپلم میگرند و کاری پیدا نمیکنند یا نمیتونند کاری کنند به این نتیجه میرسن که باید تا فوق دیپلم ادامه بدن. بعد از فوق دیپلم به همین چالش میخورن و تا لیسانس ادامه میدم، بعد لیسانس نوبت فوق لیسانس و دکترا میشه. و این سراب مدرک تحصیلی فقط باعث ایجاد کمال گرایی تو افراد میشه و دیگه فکر میکنند همه کارها پیش پا افتاده هستش و توانایی بیشتری دارن. البته توانایی کاذب
اساتید آکادمیک محور کسب و کار
90 درصد اساتیدی که تو دانشگاه ها رشته های MBA و DBA تدریس میکنند، از خودشون هیچ کسب و کاری ندارن و تجربه های واقعی کسب نکردن، ادارات دولتی، بازار، خرید و فروش، قراردادهای تجاری و… تو واقعیت با چیزهایی که تو دانشگاه تدریس میشه خیلی متفاوتن.
اگه میخواید بنر سوار بشید با کسی که پراید داره مشورت نکنید
الان دیگه همه صاحب نظر شدن، و صرفا به دلیل داشتن یک مدرک تحصیلی شروع میکنند به آموزش دادن چیزی که هیچ تجربیه عملی ازش ندارن. سعی کنید از آموزش های شخصی استفاده کنید که تجربه عملی تو کسب و کار داشته باشه و آدم موفقی باشه. کسی که پراید سوار میشه نمیتونه مسیر رسیدن به بنزو به شما آموزش بده. کسی که شنا کردن بلد نیست و تاحالا تو آب نرفته نمیتونه شنا کردن و غرق نشدنو بهتون یاد بده.
جمع بندی کنیم:
دانشگاه رفتن و تحصیل اکادمی خوبه ولی هیچ امتیازی برای موفقیت شما نیستش، اگه مسیرتونو از دانشگاه هم ادامه میدید، همزمان با اون کار کنید و خودتونو تو محیط واقعی کسب و کار قرار بدید تا تجربه کسب کنید. حتما از اموزش های مفید و مرتبط یوتیوب، اینستاگرام و داخل وب استفاده کنید و خودتونو به سطح بالاتر برسونید. برای مشورت فقط از افراد حرفه ای و متخصص و صاحب نظر استفاده کنید. ۱۰ برابر وقتی که برای آموزش های دانشگاهی میزارید، برای آموزش های کاربردی و و اقعی بزارید.
سلام، الان دیگه سبک آموزش خیلی تغییر کرده و سیستم آموزش و پرورش و دانشگاه ها هیچ کارایی نداره. تو آموزش و پروش آموزش داده میشه ولی پروش نه. پرورش دقیقا نقطه پیشرفت دانش پذیرا هستش. آموزش یعنی انتقال سرفصل های آموزشی به دانش پذیران، پرورش یعنی فهموندن مثال های زنده و واقعی به دانش پذیران برای درک عمیق آموزش.
اساتید دانشگاه ها خیلی انسان های خوب و زحمت کشیند و تو این موضوع هیچ شکی نیستش. ولی ۹۰ درصد اساتید تجربه اجرایی و واقعی از موضوعی که تدریس میکنندو ندارند. سرفصلهای دانشگاهی خوبه ولی اتفاقات و چالش هایی که تو خود بازار و کسب و کار مانع پیشرفتتون میشه، اصلا توی دانشگاه تدریس داده. الان بالغ بر ۹۰ درصد بهترین های دنیا مثل بهترین تدوینگرا، بهترین مدرسین، بهترین طراحان لباس، بهترین تولید کنندگان تو همه زمینه ها هیچ مدرک تحصیلی مرتبطی ندارن ولی به واسطه صرف وقت و انرژی برای یادگیری، بهترین بازار خودشون شدن.
دانشجویان دانشگاه ها چیزی برای ارائه ندارن
محتواهای ما در مورد کسب و کاره، پس تمرکز صحبتمون در مورد رشته MBA و DBA باشه بهتره. سرفصل های رشته های دانشگاهی کسب و کار یعنی MBA و DBA خیلی جامع و مفید به نظر میرسه، ولی صرفا سرفصل های آموزشی توسط استاد مربوطه تدریس میشه و ازش میگذرن، دانشجویان فرصت پرسش و پاسخ و جلسات مسترمایندو ندارن. 80 درصد دانشجویان هیچ کسب و کاری ندارن و آموزش هایی که بهشون منتقل میشرو هیچ جایی نمیتونند پیاده سازی کن یا به اصطلاح به کار بگیرن و دچار انباشت اطلاعات میشن.
افراد وقتی دیپلم میگرند و کاری پیدا نمیکنند یا نمیتونند کاری کنند به این نتیجه میرسن که باید تا فوق دیپلم ادامه بدن. بعد از فوق دیپلم به همین چالش میخورن و تا لیسانس ادامه میدم، بعد لیسانس نوبت فوق لیسانس و دکترا میشه. و این سراب مدرک تحصیلی فقط باعث ایجاد کمال گرایی تو افراد میشه و دیگه فکر میکنند همه کارها پیش پا افتاده هستش و توانایی بیشتری دارن. البته توانایی کاذب
اساتید آکادمیک محور کسب و کار
90 درصد اساتیدی که تو دانشگاه ها رشته های MBA و DBA تدریس میکنند، از خودشون هیچ کسب و کاری ندارن و تجربه های واقعی کسب نکردن، ادارات دولتی، بازار، خرید و فروش، قراردادهای تجاری و… تو واقعیت با چیزهایی که تو دانشگاه تدریس میشه خیلی متفاوتن.
اگه میخواید بنر سوار بشید با کسی که پراید داره مشورت نکنید
الان دیگه همه صاحب نظر شدن، و صرفا به دلیل داشتن یک مدرک تحصیلی شروع میکنند به آموزش دادن چیزی که هیچ تجربیه عملی ازش ندارن. سعی کنید از آموزش های شخصی استفاده کنید که تجربه عملی تو کسب و کار داشته باشه و آدم موفقی باشه. کسی که پراید سوار میشه نمیتونه مسیر رسیدن به بنزو به شما آموزش بده. کسی که شنا کردن بلد نیست و تاحالا تو آب نرفته نمیتونه شنا کردن و غرق نشدنو بهتون یاد بده.
جمع بندی کنیم:
دانشگاه رفتن و تحصیل اکادمی خوبه ولی هیچ امتیازی برای موفقیت شما نیستش، اگه مسیرتونو از دانشگاه هم ادامه میدید، همزمان با اون کار کنید و خودتونو تو محیط واقعی کسب و کار قرار بدید تا تجربه کسب کنید. حتما از اموزش های مفید و مرتبط یوتیوب، اینستاگرام و داخل وب استفاده کنید و خودتونو به سطح بالاتر برسونید. برای مشورت فقط از افراد حرفه ای و متخصص و صاحب نظر استفاده کنید. ۱۰ برابر وقتی که برای آموزش های دانشگاهی میزارید، برای آموزش های کاربردی و و اقعی بزارید.
همه توضیحات ...