انتخابات به شیوه کلبیون و مستبدان
#ایندیپندنت_فارسی #خامنه_ای #انتخابات #انتخابات_مجلس
آیا کلبیون (Cynics) یونان باستان مرید تازهای در ایران امروز پیدا کردهاند؟ این پرسش پس از آخرین سخنرانی آیتالله علی خامنهای در آستانه «انتخابات» امروز در ذهن بسیاری شکل گرفت. به گفته کلبیون، برای آنکه مرید را به پیروی از خود تشویق کنید، دو حربه بیشتر وجود ندارد: خوف و طمع. اگر چیزی طمعانگیز برای عرضه ندارید، چیزی خوفانگیز را روی میز قرار دهید.
«رهبر معظم» در «انتخابات» جدید که قرار است امروز انجام شود، هیچچیز طمعانگیزی نداشت که عرضه کند. رشد اقتصادی؟ کاهش تورم دورقمی؟ رهاندن ۳۰ درصد از مردم از دوزخ فقر؟ کاهش نرخ بیکاری دورقمی؟ برنامهای برای جلوگیری از ریزشهای زیربنایی؟ تامین سرمایه لازم برای حفظ منابع نفتی لااقل در سطح پایین کنونی؟ برنامهای برای مقابله با چالشهای محیط زیستی بهویژه کمبود آب و فرسایش خاک؟ آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی؟ پرداخت غرامت به ۴ میلیون مالباخته قربانی شگردهای دولتی؟ تثبیت ارزش پول کشور؟ نجات ۳۵ میلیون ایرانی از زندگی در واحدهای مسکونی فرسوده یا خطرناک؟ خودداری از کشتن معترضان غیرمسلح در خیابانها؟
بدیهی است که «رهبر معظم» در هیچ یک از موارد بالا چیزی برای عرضه نداشت. تازه، آنچه در بالا ذکر شد، حداقلها برای زندگی در یک جامعه بالنسبه متمدن و بالنسبه مرفه امروزی است. خواستهای دیگر مانند آزادی احزاب و اتحادیههای کارگری، آزادی قلم و بیان، آزادی دینداری یا بیدینی و البته آزادی انتخابات مقولههایی هستند که هرگز در کائنات فکری آیتالله جلوه نمیکنند. (انتخابات اگر آزاد نباشد، انتخابات نیست، انتصابات است!)
آیا کلبیون (Cynics) یونان باستان مرید تازهای در ایران امروز پیدا کردهاند؟ این پرسش پس از آخرین سخنرانی آیتالله علی خامنهای در آستانه «انتخابات» امروز در ذهن بسیاری شکل گرفت. به گفته کلبیون، برای آنکه مرید را به پیروی از خود تشویق کنید، دو حربه بیشتر وجود ندارد: خوف و طمع. اگر چیزی طمعانگیز برای عرضه ندارید، چیزی خوفانگیز را روی میز قرار دهید.
«رهبر معظم» در «انتخابات» جدید که قرار است امروز انجام شود، هیچچیز طمعانگیزی نداشت که عرضه کند. رشد اقتصادی؟ کاهش تورم دورقمی؟ رهاندن ۳۰ درصد از مردم از دوزخ فقر؟ کاهش نرخ بیکاری دورقمی؟ برنامهای برای جلوگیری از ریزشهای زیربنایی؟ تامین سرمایه لازم برای حفظ منابع نفتی لااقل در سطح پایین کنونی؟ برنامهای برای مقابله با چالشهای محیط زیستی بهویژه کمبود آب و فرسایش خاک؟ آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی؟ پرداخت غرامت به ۴ میلیون مالباخته قربانی شگردهای دولتی؟ تثبیت ارزش پول کشور؟ نجات ۳۵ میلیون ایرانی از زندگی در واحدهای مسکونی فرسوده یا خطرناک؟ خودداری از کشتن معترضان غیرمسلح در خیابانها؟
بدیهی است که «رهبر معظم» در هیچ یک از موارد بالا چیزی برای عرضه نداشت. تازه، آنچه در بالا ذکر شد، حداقلها برای زندگی در یک جامعه بالنسبه متمدن و بالنسبه مرفه امروزی است. خواستهای دیگر مانند آزادی احزاب و اتحادیههای کارگری، آزادی قلم و بیان، آزادی دینداری یا بیدینی و البته آزادی انتخابات مقولههایی هستند که هرگز در کائنات فکری آیتالله جلوه نمیکنند. (انتخابات اگر آزاد نباشد، انتخابات نیست، انتصابات است!)
همه توضیحات ...