تصنیف تو بهار منی،با صدای استاد غلامحسین بنان،آهنگ از نصرالله زرین پنجه،شعر از شاهزیدی
تصنیف تو بهار منی،با صدای استاد غلامحسین بنان،آهنگ از نصرالله زرین پنجه،شعر از شاهزیدی
صدای مخملین بنان چنان در دل و جان ایرانیان مانا شده که با شنیدنش به اعماق تاریخ و تمدن ایران میروند
تصنیف خوانی بنان ، دارای ارزشهای فراوان است و در حقیقت الگویی مانا در تصنیف خوانی و همینطور آواز و مرکب خوانی در آواز ایران است. روحش شاد.
محمد رضا جعفری
آذر 1399
تهران
من اگر ز جهان به رو نکنم چه کنم
دل اسیر تو سلسله مو نکنم چه کنم
تو بیا مگر این دوروزه را غمین و
غم کهنه در این بهار را به صبا سپریم
سخنت گوهری شده بر صدف دل من
Make the world beautiful
We are all human and the same
Respect each other
My world house is everywhere
The world is beautiful when there is no war
All beliefs are respectable as long as they do not harm humanity
لطفا برای استفاده بهتر و سریع تر به پلی لیست ها مراجعه فرمایید
please see playlists
awayeirani
email : [email protected]
t.me/awayeirani1
www,awayeirani.com
مؤسسه فرهنگی هنری آوای ایرانی
ـهیه کننده و کارگردان
محمد رضا جعفری
Producer and Director: mohammad reza jafari
Editor and Photographer: mohammad reza jafari
Mohammad Reza Jafari
Twitter: awayeirani
Instagram: awayeirani
https://telegram.com/awayeirani
Pinterest: awayeirani
https://www.aparat.com/awayeirani
https://www.tumblr.com/blog/awayeirani
Reddit: awayeirani
Pinterest: awayeirani
https://ok.ru/awayeirani
https://mix.com/awayeirani
Facebook: awayeirani
غلامحسین بنان در خانواده ای ثروتمند در قلهک تهران، در تاریخ دهم اردیبهشت ۱۲۹۰ دنیا آمد. از سال ۱۳۰۶ تا سال ۱۳۴۷ در زمینه‌ی موسیقی ملی ایران فعالیت داشت. او عضو شورای موسیقی رادیو، استاد آواز هنرستان موسیقی تهران و بنیان‌گذار انجمن موسیقی ایران بوده‌است.او نخستین خواننده‌ی ایرانی آشنا با خط بین‌المللی موسیقی (نُت) است
پدرش کریم‌خان بنان‌الدوله نوری و مادرش شرف‌السلطنه دختر شاه‌زاده محمدتقی میرزا رکن‌الدوله برادر ناصرالدین شاه بود. او در یازده سالگی نزد مرتضی نی‌داود به یادگیری آواز پرداخت. ضیاء الذاکرین و سیف دیگر مربیان آواز وی بودند.
خوانندگی
به گفته خود او، فعالیتش را در سال ۱۳۰۶ آغاز کرد و فقط در جلسات خصوصی و در حضور دوستان و آشنایان به صورت حرفه‌ای آواز می‌خواند. استاد بنان از سال ۱۳۱۵ تا ۱۳۲۱ در خیابان ۳۰ متری اهواز ساکن بودند و در آن سال‌ها کارمند اداره ایران بار اهواز بود.
او از اواخر شهریور ۱۳۲۱ وارد رادیو شد و با همکاری هنرمندانی چون روح‌الله خالقی صدایش به گوش مردم رسید.
از سال ۱۳۲۱ صدای غلامحسین بنان، با همکاری شماری از هنرمندان دیگر از رادیو تهران به گوش مردم ایران رسید. او را در ارکستر انجمن موسیقی شرکت داد و با ارکستر شماره یک نیز همکاری را شروع کرد و از بدو شروع برنامه «گلهای رنگارنگ» بنا به دعوت داود پیرنیا همکاری داشت. بنان در طول فعالیت هنری خود، حدود ۳۵۰ آهنگ را اجرا کرد. ویژگی صدای وی زیر و بم‌ها و تحریرات صدای اوست. بنان هم به آواز قدیمی و کلاسیک ایرانی و هم به نغمات جدید و مدرن ایرانی تسلط داشت که به عنوان نمونه می‌توان تصنیف «الهه ناز» را نام برد. برخی بنان را بزرگترین اجرا کننده‌ی سبک وزیری-خالقی می‌دانند. او همچنین در کنار ادیب خوانساری از اجراکنندگان آثار صبا و مرتضی محجوبی بود. همچنین به مرکب‌خوانی و تلفیق شعر و موسیقی مسلط بود.
ارکستر رادیو، رهبر:روح‌الله خالقی، خواننده:بنان، با شرکت پرویز یاحقی، علی تجویدی، مرتضی محجوبی
در سال ۱۳۳۲ به پیشنهاد روح‌الله خالقی به اداره کل هنرهای زیبای کشور منتقل شد و به سمت استاد آواز هنرستان موسیقی ملی به کار مشغول گردید و در سال ۱۳۳۴ رئیس شورای موسیقی رادیو شد. غلامحسین بنان از ابتدا در برنامه‌های گلهای جاویدان و گلهای رنگارنگ و برگ سبز شرکت داشته و برنامه‌های متعدد و گوناگون دیگری از این خواننده به جا مانده است.
در این برنامه‌ها، استادان موسیقی سنتی چون روح‌الله خالقی، ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، احمد عبادی، حسین تهرانی، علی تجویدی، و… با او همکاری داشته‌اند.
از ترانه‌های بنان می‌توان به: آهنگ آذربایجان در دستگاه شور، آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا در مایهٔ بوسلیک، الهه ناز در مایهٔ دشتی، بهار دل‌نشین در آواز اصفهان، بوی جوی مولیان در آواز اصفهان، تصنیف توشه عمر در دستگاه همایون، یار رمیده، می‌ناب، خاموش، مرا عاشقی شیدا در دستگاه سه گاه، من از روز ازل در دستگاه سه گاه، نوای نی در آواز دشتی و سرود ای ایران در مایهٔ دشتی اشاره کرد
درگذشت
غلامحسین بنان در غروب ۸ اسفندماه ۱۳۶۴ خورشیدی، در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت و بر خلاف وصیتش که مایل بود در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شود، در دهم اسفند، در امام‌زاده طاهر کرج به خاک سپرده شد..
در پی این رویداد،، محمدرضا شجریان، کاوه دیلمی، هنگامه اخوان، شهرام ناظری، ابوالحسن ورزی، کامکار، تورج نگهبان، جمشید مشایخی، عماد رام و بسیاری دیگر از هنرمندان و دوستان و یاران وی پیام‌های تسلیتی به‌طور جداگانه صادر کردند. از سال ۱۳۶۴ یعنی زمان فوت وی تا سال ۱۳۸۹ سنگ قبر بنان تعویض نگردید، سال ۱۳۸۹ به دلیل پاره‌ای از تغییرات در امام‌زاده طاهر کرج و هم‌سطح‌سازی قبور و تعویض همهٔ سنگ قبرهای نزدیک صحن، سنگ قبر بنان نیز تعویض گردید و به
شکل کنونی درآمد
روحش شاد
صدای مخملین بنان چنان در دل و جان ایرانیان مانا شده که با شنیدنش به اعماق تاریخ و تمدن ایران میروند
تصنیف خوانی بنان ، دارای ارزشهای فراوان است و در حقیقت الگویی مانا در تصنیف خوانی و همینطور آواز و مرکب خوانی در آواز ایران است. روحش شاد.
محمد رضا جعفری
آذر 1399
تهران
من اگر ز جهان به رو نکنم چه کنم
دل اسیر تو سلسله مو نکنم چه کنم
تو بیا مگر این دوروزه را غمین و
غم کهنه در این بهار را به صبا سپریم
سخنت گوهری شده بر صدف دل من
Make the world beautiful
We are all human and the same
Respect each other
My world house is everywhere
The world is beautiful when there is no war
All beliefs are respectable as long as they do not harm humanity
لطفا برای استفاده بهتر و سریع تر به پلی لیست ها مراجعه فرمایید
please see playlists
awayeirani
email : [email protected]
t.me/awayeirani1
www,awayeirani.com
مؤسسه فرهنگی هنری آوای ایرانی
ـهیه کننده و کارگردان
محمد رضا جعفری
Producer and Director: mohammad reza jafari
Editor and Photographer: mohammad reza jafari
Mohammad Reza Jafari
Twitter: awayeirani
Instagram: awayeirani
https://telegram.com/awayeirani
Pinterest: awayeirani
https://www.aparat.com/awayeirani
https://www.tumblr.com/blog/awayeirani
Reddit: awayeirani
Pinterest: awayeirani
https://ok.ru/awayeirani
https://mix.com/awayeirani
Facebook: awayeirani
غلامحسین بنان در خانواده ای ثروتمند در قلهک تهران، در تاریخ دهم اردیبهشت ۱۲۹۰ دنیا آمد. از سال ۱۳۰۶ تا سال ۱۳۴۷ در زمینه‌ی موسیقی ملی ایران فعالیت داشت. او عضو شورای موسیقی رادیو، استاد آواز هنرستان موسیقی تهران و بنیان‌گذار انجمن موسیقی ایران بوده‌است.او نخستین خواننده‌ی ایرانی آشنا با خط بین‌المللی موسیقی (نُت) است
پدرش کریم‌خان بنان‌الدوله نوری و مادرش شرف‌السلطنه دختر شاه‌زاده محمدتقی میرزا رکن‌الدوله برادر ناصرالدین شاه بود. او در یازده سالگی نزد مرتضی نی‌داود به یادگیری آواز پرداخت. ضیاء الذاکرین و سیف دیگر مربیان آواز وی بودند.
خوانندگی
به گفته خود او، فعالیتش را در سال ۱۳۰۶ آغاز کرد و فقط در جلسات خصوصی و در حضور دوستان و آشنایان به صورت حرفه‌ای آواز می‌خواند. استاد بنان از سال ۱۳۱۵ تا ۱۳۲۱ در خیابان ۳۰ متری اهواز ساکن بودند و در آن سال‌ها کارمند اداره ایران بار اهواز بود.
او از اواخر شهریور ۱۳۲۱ وارد رادیو شد و با همکاری هنرمندانی چون روح‌الله خالقی صدایش به گوش مردم رسید.
از سال ۱۳۲۱ صدای غلامحسین بنان، با همکاری شماری از هنرمندان دیگر از رادیو تهران به گوش مردم ایران رسید. او را در ارکستر انجمن موسیقی شرکت داد و با ارکستر شماره یک نیز همکاری را شروع کرد و از بدو شروع برنامه «گلهای رنگارنگ» بنا به دعوت داود پیرنیا همکاری داشت. بنان در طول فعالیت هنری خود، حدود ۳۵۰ آهنگ را اجرا کرد. ویژگی صدای وی زیر و بم‌ها و تحریرات صدای اوست. بنان هم به آواز قدیمی و کلاسیک ایرانی و هم به نغمات جدید و مدرن ایرانی تسلط داشت که به عنوان نمونه می‌توان تصنیف «الهه ناز» را نام برد. برخی بنان را بزرگترین اجرا کننده‌ی سبک وزیری-خالقی می‌دانند. او همچنین در کنار ادیب خوانساری از اجراکنندگان آثار صبا و مرتضی محجوبی بود. همچنین به مرکب‌خوانی و تلفیق شعر و موسیقی مسلط بود.
ارکستر رادیو، رهبر:روح‌الله خالقی، خواننده:بنان، با شرکت پرویز یاحقی، علی تجویدی، مرتضی محجوبی
در سال ۱۳۳۲ به پیشنهاد روح‌الله خالقی به اداره کل هنرهای زیبای کشور منتقل شد و به سمت استاد آواز هنرستان موسیقی ملی به کار مشغول گردید و در سال ۱۳۳۴ رئیس شورای موسیقی رادیو شد. غلامحسین بنان از ابتدا در برنامه‌های گلهای جاویدان و گلهای رنگارنگ و برگ سبز شرکت داشته و برنامه‌های متعدد و گوناگون دیگری از این خواننده به جا مانده است.
در این برنامه‌ها، استادان موسیقی سنتی چون روح‌الله خالقی، ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، احمد عبادی، حسین تهرانی، علی تجویدی، و… با او همکاری داشته‌اند.
از ترانه‌های بنان می‌توان به: آهنگ آذربایجان در دستگاه شور، آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا در مایهٔ بوسلیک، الهه ناز در مایهٔ دشتی، بهار دل‌نشین در آواز اصفهان، بوی جوی مولیان در آواز اصفهان، تصنیف توشه عمر در دستگاه همایون، یار رمیده، می‌ناب، خاموش، مرا عاشقی شیدا در دستگاه سه گاه، من از روز ازل در دستگاه سه گاه، نوای نی در آواز دشتی و سرود ای ایران در مایهٔ دشتی اشاره کرد
درگذشت
غلامحسین بنان در غروب ۸ اسفندماه ۱۳۶۴ خورشیدی، در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت و بر خلاف وصیتش که مایل بود در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شود، در دهم اسفند، در امام‌زاده طاهر کرج به خاک سپرده شد..
در پی این رویداد،، محمدرضا شجریان، کاوه دیلمی، هنگامه اخوان، شهرام ناظری، ابوالحسن ورزی، کامکار، تورج نگهبان، جمشید مشایخی، عماد رام و بسیاری دیگر از هنرمندان و دوستان و یاران وی پیام‌های تسلیتی به‌طور جداگانه صادر کردند. از سال ۱۳۶۴ یعنی زمان فوت وی تا سال ۱۳۸۹ سنگ قبر بنان تعویض نگردید، سال ۱۳۸۹ به دلیل پاره‌ای از تغییرات در امام‌زاده طاهر کرج و هم‌سطح‌سازی قبور و تعویض همهٔ سنگ قبرهای نزدیک صحن، سنگ قبر بنان نیز تعویض گردید و به
شکل کنونی درآمد
روحش شاد
همه توضیحات ...