شعر رفیق خوب دکلمه

شعر رفیق

بیش از دو عالم است بهای رفیق خوب
جان هم دهی کم است برای رفیق خوب

از لطف یک پیاله ی دیگر به ما بریز!
قند است قند، تلخیِ چای رفیق خوب

چیزی بگوی! حرف بزن! که به گوش ما
خوش می خورد همیشه صدای رفیق خوب

این شهر سخت آب و هوایش کشنده است
من زنده ام ولی به هوای رفیق خوب

در زندگی در این بدی آباد نارفیق
یک روز هم مباد خلای رفیق خوب

گشتیم گنجه های زمین و زمانه را
چیزی نیافتیم ورای «رفیق خوب»

دل را سپرده ایم ولی آدمی اگر
جان هم دهد کم است برای رفیق خوب

راحل رایومند