🔥آیا میدانید آرامگاه کاوه آهنگر کجاست ؟🔥
کاوه آهنگر قهرمان اساطیری ایران باستان است که نامش بارها در شاهنامه فردوسی و قیام او بر علیه ضحاک آمده است. در استان اسپهان شهرستان فریدن ( منسوب به فریدون ؟ ) , در مسیر رودخانه چادگان ،دهستانی با نام «مشهد آهنگران» یا «مشهد کاوه» وجود دارد که با توجه به نام روستا زادگاه کاوه آهنگر است و آرامگاهی در این دهستان است که آرامگاه کاوه آهنگر و فرزندانش است. بنای ساختمان آرامگاه نوساز و مربوط به دو دهه ی اخیر است و برپایه ی گزارش افراد محلی بر آثار به جا مانده از یک بنای قدیمی تر تجدید بنا شده است. در داخل آرامگاه سه گور دیگر نیز وجود دارد، گور سمت چپ که قدیمی تر و نوشته های روی آن نمایان نیست گور کاوه آهنگر است، گور میانی که بلندتر و بزرگتر از بقیه بود
بنا به گفته افراد محلی از برای پسر کاوه بود که اگر این نگر درست باشد این گور باید از برای کارن (قارن) پسر کاوه باشد که در شاهنامه ی فردوسی از او به نام «کارن کاوگان» نام برده می شود. مردم محل گور سمت راست را برای دختر کاوه می دانند.
نشان کاوه آهنگر و نخستین درفش ایرانیان باستان
اشاره به درفش کاویانی در اساطیر ایران، به قیام کاوه آهنگر علیه ستم آژی دهاک (ضحاک) برمیگردد. ضحاک ماردوش شاهی است که در اثر نابرابری و ستم شیطان شانههایش را بوسه میزند و از جای بوسه ها مارهایی میرویند.
ضحاک برای اینکه زنده بماند باید روزانه مغز دو جوان را به مارها بدهد و کاوه آهنگر نیز کسی است که هفده فرزندش قربانی مارها شده است. در این هنگام، کاوه برای آن که مردم را علیه ضحاک بشوراند، پیش بند چرمی خود را بر سر چوبی میکند و آن را بالا میگیرد تا مردم گرد او آیند. سپس با کمک مردم، کاخ فرمانروای ضحاک خونخوار را در هم میکوبد و فریدون را بر تخت شاهی می نشاند. فریدون نیز پس از آینکه به شاهی رسید فرمان میدهد تا چرم پیش بند کاوه را با دیباهای زرد و سرخ و بنفش بیارایند و زر و گوهر به آن بیافزایند و آن را درفش شاهی خواند و بدین شکل کلمه درفش کاویانی پدید آمد. فردوسی در شاهنامه چنین میگوید:
فرو هشت ازو سرخ و زرد و بنفش - همی خواندش کاویانی درفش
بعدها نیز هر پادشاهی به آن گوهری میافزود تا در شب نیز درفش کاویان بیشتر بدرخشد. درفش کاویان نشان جمشید و نشان فریدون نیز نامیده میشد.
بنا به گفته افراد محلی از برای پسر کاوه بود که اگر این نگر درست باشد این گور باید از برای کارن (قارن) پسر کاوه باشد که در شاهنامه ی فردوسی از او به نام «کارن کاوگان» نام برده می شود. مردم محل گور سمت راست را برای دختر کاوه می دانند.
نشان کاوه آهنگر و نخستین درفش ایرانیان باستان
اشاره به درفش کاویانی در اساطیر ایران، به قیام کاوه آهنگر علیه ستم آژی دهاک (ضحاک) برمیگردد. ضحاک ماردوش شاهی است که در اثر نابرابری و ستم شیطان شانههایش را بوسه میزند و از جای بوسه ها مارهایی میرویند.
ضحاک برای اینکه زنده بماند باید روزانه مغز دو جوان را به مارها بدهد و کاوه آهنگر نیز کسی است که هفده فرزندش قربانی مارها شده است. در این هنگام، کاوه برای آن که مردم را علیه ضحاک بشوراند، پیش بند چرمی خود را بر سر چوبی میکند و آن را بالا میگیرد تا مردم گرد او آیند. سپس با کمک مردم، کاخ فرمانروای ضحاک خونخوار را در هم میکوبد و فریدون را بر تخت شاهی می نشاند. فریدون نیز پس از آینکه به شاهی رسید فرمان میدهد تا چرم پیش بند کاوه را با دیباهای زرد و سرخ و بنفش بیارایند و زر و گوهر به آن بیافزایند و آن را درفش شاهی خواند و بدین شکل کلمه درفش کاویانی پدید آمد. فردوسی در شاهنامه چنین میگوید:
فرو هشت ازو سرخ و زرد و بنفش - همی خواندش کاویانی درفش
بعدها نیز هر پادشاهی به آن گوهری میافزود تا در شب نیز درفش کاویان بیشتر بدرخشد. درفش کاویان نشان جمشید و نشان فریدون نیز نامیده میشد.
همه توضیحات ...