پیامدهای استبداد پس از شهریور بیست (کارنامه کلی رضاشاه در ترازوی نقد) -دکتر سید علیرضا ابطحی فروشانی

جنگ جهانی دوم، در سال 1318 شهد خوشی و سعادت را در کام همه شرنگ میکند. قبل از جنگ، ایران از چنگال گرگان و سگان و خرسان خارجی در امان بود و کشور در قسمت صنعتی شدن و تجارت به سرعت جلو میرفت. ولی همینکه ددان اروپا به جان هم افتادند فریاد همه بلند شد  و از همه بدتر وضع رضاشاه بود. او که در دهه اول سلطنت به گفته ها و پیشنهادات رجال تحصیلکرده، وطن پرست و علاقمند به استقلال و سربلندی ایران توجه میکرد  در این موقع بیشتر اطرافیان باتجربه و لایق را از خود دور ساخته  است و نه به حرف کسی گوش میدهد و نه اطرافیان جرات میکنند که او را از حقایق آگاه سازند. نوشته اند که در دو سال آخر، صحبت راست با شاه، حکم قتل گوینده را داشت

لرد اکتن نویسنده انگلیسی گفته است: قدرت، انسان را فاسد میکند و قدرت مطلق، انسان را مطلقا فاسد میسازد

به هر حال در سوم شهریور 1320 شوروی از شمال و انگلیس از غرب و جنوب به ایران حمله کرده، یکی از تلخ ترین لحظات تاریخ ایران بوقوع میپیوندد
رضاشاه تبعید میشود و غیر از حقارت حضور بیگانگان اشغالگر، تصرف گندم به نفع متفقین، و بدنبال آن، گرانی و قحطی و بیماری است که بر مردم فشار می آورد

********************

دکتر سید علیرضا ابطحی فروشانی، دانش آموخته ی تاریخ، و استاد بازنشسته ی دانشگاه، کارنامه ی کلی رضاشاه را در ترازوی نقد گذاشته اند و از اوضاع ایران پس از شهریور بیست سخن گفته اند