بگو به باران با کیفیت HD
یک شنبه، 27 حوت 1396
گروه «سا»، طرحی است برای اهدای یک زندگی پرمسرت، عاری از فقر و ترس و تحقیر، برای انسان. «سا» مخفف «سرود افغانستان» است؛ در زبان هزارگی و پشتو، به معنای «نَفَس»؛ نوت اول و آخر موسیقی؛ ... و تلفظ انگلیسی اسم گروه: «Sound of Afghanistan».
نادره پیمان، صدایی از صداهای نهفته در «سا» است: نفس آدمی؛ آواز آدمی؛ ترانه ی آدمی؛ ... برای زندگی.
نادره، در اجرای این قطعه‌ی ناب از سروده‌های ماندگار شفیعی کدکنی، اولین تجربه‌ی خود در تک‌خوانی را تمرین کرد. او در هنگام تمرین این سرود نیز، به قول خودش، خود را مخاطب داشت و با خود سخن می‌گفت؛ در هنگام اجرا نیز، این حس را با خود حمل می‌کرد.
این قطعه قبلاً با صدای گیرای «روح انگیز» نیز اجرا شده بود. نادره، صدایی دیگر است تا این سخن ماندگار، از نسلی به نسلی، از خواننده ای به خواننده ای انتقال یابد.
«سرود افغانستان»، سرود انسان این سرزمین است. هر کسی، در هر جایی که هست، حق دارد سرودی بسراید و ترانه ای بر لب داشته باشد و آوازی را با هنرمندی انسان بلند کند. این سرود را امسال در سراسر کشور، تا هفت سال، در سراسر جهان، به گوش انسان می‌رسانیم:
پیشاپیش نوروز قرار داریم. سال نو، روز نو، حال نو، هوای نو:
بگو به باران
ببارد امشب
بشويد از رخ
غبار اين كوچه باغ‌ها را
كه در زلالش
سحر بجويد
ز بي‌كران‌ها
حضور ما را
به جست و جوي كرانه‌هايي
كه راه برگشت از آن ندانيم
من و تو بيدار و
محو ديدار
سبك‌تر از ماهتاب و
از خواب
روانه در شط نور و نرما
ترانه‌اي بر لبان باديم
به تن همه شرم و شوق ماندن
به جان جويان
ندانم از دور و دور دستان
نسيم لرزان بال مرغي ست
و يا پيام از ستاره‌اي دور
كه مي‌كشاند
بدان دياران
تمام بود و نبود ما را
درين خموشي و پرده پوشي
به گوش آفاق مي‌رساند
طنين شوق و سرود ما را
چه شعرهايي
كه واژه‌هاي برهنه امشب
نوشته بر خاك و خار و خارا
چه زاد راهي به از رهايي
شبي چنان سرخوش و گوارا
درين شب پاي مانده در قير
ستاره سنگين و پا به زنجير
كرانه لرزان در ابر خونين
تو داني آري
تو داني آري
دلم ازين تنگنا گرفته
بگو به باران
ببارد امشب
بشويد از رخ
غبار اين كوچه باغ‌ها را
كه در زلالش سحر بجويد
ز بي‌كران‌ها
حضور ما را
گروه «سا»، طرحی است برای اهدای یک زندگی پرمسرت، عاری از فقر و ترس و تحقیر، برای انسان. «سا» مخفف «سرود افغانستان» است؛ در زبان هزارگی و پشتو، به معنای «نَفَس»؛ نوت اول و آخر موسیقی؛ ... و تلفظ انگلیسی اسم گروه: «Sound of Afghanistan».
نادره پیمان، صدایی از صداهای نهفته در «سا» است: نفس آدمی؛ آواز آدمی؛ ترانه ی آدمی؛ ... برای زندگی.
نادره، در اجرای این قطعه‌ی ناب از سروده‌های ماندگار شفیعی کدکنی، اولین تجربه‌ی خود در تک‌خوانی را تمرین کرد. او در هنگام تمرین این سرود نیز، به قول خودش، خود را مخاطب داشت و با خود سخن می‌گفت؛ در هنگام اجرا نیز، این حس را با خود حمل می‌کرد.
این قطعه قبلاً با صدای گیرای «روح انگیز» نیز اجرا شده بود. نادره، صدایی دیگر است تا این سخن ماندگار، از نسلی به نسلی، از خواننده ای به خواننده ای انتقال یابد.
«سرود افغانستان»، سرود انسان این سرزمین است. هر کسی، در هر جایی که هست، حق دارد سرودی بسراید و ترانه ای بر لب داشته باشد و آوازی را با هنرمندی انسان بلند کند. این سرود را امسال در سراسر کشور، تا هفت سال، در سراسر جهان، به گوش انسان می‌رسانیم:
پیشاپیش نوروز قرار داریم. سال نو، روز نو، حال نو، هوای نو:
بگو به باران
ببارد امشب
بشويد از رخ
غبار اين كوچه باغ‌ها را
كه در زلالش
سحر بجويد
ز بي‌كران‌ها
حضور ما را
به جست و جوي كرانه‌هايي
كه راه برگشت از آن ندانيم
من و تو بيدار و
محو ديدار
سبك‌تر از ماهتاب و
از خواب
روانه در شط نور و نرما
ترانه‌اي بر لبان باديم
به تن همه شرم و شوق ماندن
به جان جويان
ندانم از دور و دور دستان
نسيم لرزان بال مرغي ست
و يا پيام از ستاره‌اي دور
كه مي‌كشاند
بدان دياران
تمام بود و نبود ما را
درين خموشي و پرده پوشي
به گوش آفاق مي‌رساند
طنين شوق و سرود ما را
چه شعرهايي
كه واژه‌هاي برهنه امشب
نوشته بر خاك و خار و خارا
چه زاد راهي به از رهايي
شبي چنان سرخوش و گوارا
درين شب پاي مانده در قير
ستاره سنگين و پا به زنجير
كرانه لرزان در ابر خونين
تو داني آري
تو داني آري
دلم ازين تنگنا گرفته
بگو به باران
ببارد امشب
بشويد از رخ
غبار اين كوچه باغ‌ها را
كه در زلالش سحر بجويد
ز بي‌كران‌ها
حضور ما را
همه توضیحات ...