رفتار مادر و فرزند به سبک سریال زیر سقف دودی

مادرها در بیست و چهار ساعت و هفت روز هفته، بدون حقوق و بازنشستگی مشغول به کارند.
در ازای تمام تلاش‌هایشان قدری عشق و موفقیت فرزندانشان آنها را دلگرم می‌کند.
گاهی انسان به گذشته نگاه می‌کند و متوجه می‌شود که به اندازه کافی قدردان زحمات مادرش نبوده و در پی انجام کاری است تا بتواند قدردانی خود را به او نشان دهد

اما آیا آنها می‌توانند از فرزندانشان توقع قدردانی داشته باشند؟
نظر شما چیست؟