پیشگیری از خودکشی
یه کارمندی میره سرکارش یکی از همکاراش مثل همیشه سرکارش نیست غیبتش چند روز طول میکشه و همه هم می دونن مرخصی یا استعلاجی نگرفته به تلفن ها هم جواب نداده بعد از چند روز خبر میرسه که خودکشی کرده و فوت شده و پلیس هم تایید کرده برای اون کارمند علامت سوال پیش اومد که من اونو چند ساله میشناختم هیچ آثاری از اینکه ممکنه یه زمانی کارش به خودکشی بکشه نداشت ووقتی خبر خودکشییشو شنید یه جورایی بهش شوک دست داد . چند ساله که روز 19 شهریور در دنيا به نام روز پيشگيري از خودکشي نامگذاري شده.
پديده تأسفباري که هر سال جان تعداد زيادي از انسانها رو ميگيره و اگه یه شبانه روز در تمام بیمارستانها و اورژانس های کشور باشین به وفور موارد اقدام به خودکشی رو میبینید . روند رو به گسترش پديده خودکشي بهرغم تلاش سازمانهاي جهاني براي کاهش اون و از طرف دیگه کاهش سن افراد اقدامکننده به اين عمل، نگرانيهاي فراواني رو در درجه اول براي خانوادهها و بعد براي مسوولان کشورهاي مختلف به وجود آورده . اما آيا خودکشی همون چیزیه که ما ميشناسيم و آيا طرز مواجهه ما با اون از نگاه علمي صحيحه ؟
و اصولا چه چيزي باعث میشه که نام خودکشي به عنوان يک خط قرمز در صحبت عامه تلقي بشه ؟ من دکتر حمید سجاد هستم متخصص بیماریهای داخلی توی این ویدئو می خوام در زمینه پیشگیری از خودکشی صحبت کنم اگه علاقه مند هستین ادامه ویدئو رو ببینید اولین سوالی که باید پاسخ داده بشه اینه که اصولا خودکشي چيه و چرا تا اين حد در جوامع مختلف مورد توجه مسوولان قرار گرفته ؟ پديدهاي که در سطح عمومي به عنوان خودکشي شناخته میشه، به دو بخش تقسيم میشه ؛ اقدام به خودکشي و خودکشي. خودکشي از نگاه تخصصي به مواردي از اقدام به خودکشي گفته میشه
که در نهايت به مرگ منجربشه ولي خیلی از موارد اقدام به خودکشيها بنا به دلايل مختلف به مرگ منتهي نمیشه. دليل و اهميت پرداختن به اين موضوع هم شايد آمار رو به افزايش اين پديده باشه. «خودکشي» هر سال حدود يک ميليون نفر قرباني ميگيره و پيشبينيها حاکي از اينه که اين آمار تا سال 2030 ميلادي به 5/1 ميليون نفر در سال برسه. البته آمار مربوط به «اقدام به خودکشي» رقمي به مراتب بزرگتر از اينه چون موارد اقدام به خودکشي در حدود 10 تا 40 برابر آمار خودکشيه. نکته تأسفبار در مورد آمار جهاني مربوط به خودکشي اينه که به طور متوسط در هر 2 دقيقه
يک نفر قرباني خودکشي میشه. از طرف دیگه با نگاهي به آمار جهاني، ميبينيم که 250هزار نفر از قربانيان خودکشي در هر سال يعني يکچهارم از کل آمار جهاني افراد جوان زير 25 سال هستند. افرادي که ميتونستن به طور متوسط 70 تا 80 سال عمر کنند، به راحتي حدود 50 سال از عمر مفيد خودشونو در جامعه از بین بردن.سوال بعدی اینکه چرا يک انسان به آستانه خودکشي میرسه ؟ براي رسيدن به پاسخ اين سوال اول بايد اين نکته رو بدونیم که خودکشي داراي عوامل چند جانبه ست و تکعاملي نيست و نمیشه يک علت رو براي بروز اون نام برد.
از اين گذشته بايد ديد که آيا همه اين افراد واقعا قصد خودکشي دارند!؟ اصولا کساني که اقدام به خودکشي ميکنند، سه دستهاند: اول: آنهايي که اصلا قصد خودکشي ندارن. اين افراد معمولا به دلايل مختلفي از قبيل جلبتوجه، انتقامجويي، قدرتنمايي، خودنمايي و در کل براي اينکه خودشونو ثابت کنند، دست به اين عمل ميزنند. دوم: افرادي که در انجام اين کار دو دل هستند. اين افراد معمولا خودشونو به دست تقدير میسپارن و سوم: گروهي که واقعا قصد دارند بميرن. به نظر ميرسد در اين گروه، عوامل زيستي، اجتماعي، فرهنگي، رواني، اقتصادي، بيماريهاي رواني از جمله افسردگي، اعتياد، الکلسيم،
بيکاري، نابهسامانيهاي خانوادگي و عدم توفيقات علمي و اجتماعي از جمله مهمترين علل اقدام به خودکشي باشه سوال بعدی اینکه چه عواملي میتونه باعث جلوگيري از اقدام به خودکشي در فرد بشه ؟ سه عامل عمده در جلوگيري از خودکشي وجود داره : اول: ايمان؛ اديان و مذاهب مختلف به ويژه اديان توحيدي در رابطه با خودکشي موضعگيري صريحي داشتن. اين عمل در اديان توحيدي رفتاري گناهآميز، ممنوع و حرام شناخته شده و همين عامل باعث ميشود افراد مذهبي کمتر به خودکشي اقدام کنند.دوم: داشتن فرزند کوچک هست.
در خیلی از مواردي که فرد از اقدام به خودکشي منصرف میشه، دليل پشيماني خودشو کودک خودشون می دونن و سوم: حمايتهاي مختلف خانوادگي، اجتماعي، فرهنگیه که باعث به وجود آمدن دلبستگيهاي اجتماعي و در نتيجه دور شدن از خودکشي میشه اشاعه فرهنگ مشاوره در بين خانوادهها، آگاهي دادن آنها براي آشنايي با نقش خانواده، ايجاد اشتغال براي جوانان و ايجاد روحيه مذهبي و اعتقادي نقش فراواني در پيشگيري از خودکشي دارد.براي اينکه بتوانيم از خودکشي يک فرد جلوگيري کنيم، اول بايد از نيت او مطلع باشيم. ممکنه سوال بشه آيا علايم هشداردهندهاي براي اين کار وجود داره؟
جواب مثبته ، در شرايط مختلف علايم هشداردهنده متعددي براي تشخيص فردي که قصد خودکشي داره وجود داره و يکي از مهمترين نشانهها گوشهگيريه . البته اين گوشهگيري در مورد افرادي قابل تأمله که قبلا اين حالت را نداشتن و به تازگي دچار اون شدن. افسردگي، يأس و وصيت کردن هم ميتواند از نشانههاي نيت براي خودکشي باشه. گاهی هم ممکنه هیچ نشانه ایی از علایمی که گفتم نباشه و حتی نزدیکان اون فرد هم متوجه چیزی نشده باشن و ناگهان با خبر مرگ عزیزانشون مواجه بشن که البته اتفاق نادری هست. اما رسانه ها چه نقشی در گسترش و یا پیشگیری از خودکشی دارن ؟
رسانهها در اين موضوع به منزله يک شمشير دولبه هستند. اگر اخبار در رسانهها درست، منطقي و با رعايت اصول علمي درج بشن، ميتونن باعث کاهش آمار خودکشي بشن اما برعکس اگر اين کار بدون کارشناسي، ناآگاهانه و بدون در نظر گرفتن نکات علمي اون منتشر بشه، باعث افزايش آمار و حتي اپيدمي خودکشي میشه
پديده تأسفباري که هر سال جان تعداد زيادي از انسانها رو ميگيره و اگه یه شبانه روز در تمام بیمارستانها و اورژانس های کشور باشین به وفور موارد اقدام به خودکشی رو میبینید . روند رو به گسترش پديده خودکشي بهرغم تلاش سازمانهاي جهاني براي کاهش اون و از طرف دیگه کاهش سن افراد اقدامکننده به اين عمل، نگرانيهاي فراواني رو در درجه اول براي خانوادهها و بعد براي مسوولان کشورهاي مختلف به وجود آورده . اما آيا خودکشی همون چیزیه که ما ميشناسيم و آيا طرز مواجهه ما با اون از نگاه علمي صحيحه ؟
و اصولا چه چيزي باعث میشه که نام خودکشي به عنوان يک خط قرمز در صحبت عامه تلقي بشه ؟ من دکتر حمید سجاد هستم متخصص بیماریهای داخلی توی این ویدئو می خوام در زمینه پیشگیری از خودکشی صحبت کنم اگه علاقه مند هستین ادامه ویدئو رو ببینید اولین سوالی که باید پاسخ داده بشه اینه که اصولا خودکشي چيه و چرا تا اين حد در جوامع مختلف مورد توجه مسوولان قرار گرفته ؟ پديدهاي که در سطح عمومي به عنوان خودکشي شناخته میشه، به دو بخش تقسيم میشه ؛ اقدام به خودکشي و خودکشي. خودکشي از نگاه تخصصي به مواردي از اقدام به خودکشي گفته میشه
که در نهايت به مرگ منجربشه ولي خیلی از موارد اقدام به خودکشيها بنا به دلايل مختلف به مرگ منتهي نمیشه. دليل و اهميت پرداختن به اين موضوع هم شايد آمار رو به افزايش اين پديده باشه. «خودکشي» هر سال حدود يک ميليون نفر قرباني ميگيره و پيشبينيها حاکي از اينه که اين آمار تا سال 2030 ميلادي به 5/1 ميليون نفر در سال برسه. البته آمار مربوط به «اقدام به خودکشي» رقمي به مراتب بزرگتر از اينه چون موارد اقدام به خودکشي در حدود 10 تا 40 برابر آمار خودکشيه. نکته تأسفبار در مورد آمار جهاني مربوط به خودکشي اينه که به طور متوسط در هر 2 دقيقه
يک نفر قرباني خودکشي میشه. از طرف دیگه با نگاهي به آمار جهاني، ميبينيم که 250هزار نفر از قربانيان خودکشي در هر سال يعني يکچهارم از کل آمار جهاني افراد جوان زير 25 سال هستند. افرادي که ميتونستن به طور متوسط 70 تا 80 سال عمر کنند، به راحتي حدود 50 سال از عمر مفيد خودشونو در جامعه از بین بردن.سوال بعدی اینکه چرا يک انسان به آستانه خودکشي میرسه ؟ براي رسيدن به پاسخ اين سوال اول بايد اين نکته رو بدونیم که خودکشي داراي عوامل چند جانبه ست و تکعاملي نيست و نمیشه يک علت رو براي بروز اون نام برد.
از اين گذشته بايد ديد که آيا همه اين افراد واقعا قصد خودکشي دارند!؟ اصولا کساني که اقدام به خودکشي ميکنند، سه دستهاند: اول: آنهايي که اصلا قصد خودکشي ندارن. اين افراد معمولا به دلايل مختلفي از قبيل جلبتوجه، انتقامجويي، قدرتنمايي، خودنمايي و در کل براي اينکه خودشونو ثابت کنند، دست به اين عمل ميزنند. دوم: افرادي که در انجام اين کار دو دل هستند. اين افراد معمولا خودشونو به دست تقدير میسپارن و سوم: گروهي که واقعا قصد دارند بميرن. به نظر ميرسد در اين گروه، عوامل زيستي، اجتماعي، فرهنگي، رواني، اقتصادي، بيماريهاي رواني از جمله افسردگي، اعتياد، الکلسيم،
بيکاري، نابهسامانيهاي خانوادگي و عدم توفيقات علمي و اجتماعي از جمله مهمترين علل اقدام به خودکشي باشه سوال بعدی اینکه چه عواملي میتونه باعث جلوگيري از اقدام به خودکشي در فرد بشه ؟ سه عامل عمده در جلوگيري از خودکشي وجود داره : اول: ايمان؛ اديان و مذاهب مختلف به ويژه اديان توحيدي در رابطه با خودکشي موضعگيري صريحي داشتن. اين عمل در اديان توحيدي رفتاري گناهآميز، ممنوع و حرام شناخته شده و همين عامل باعث ميشود افراد مذهبي کمتر به خودکشي اقدام کنند.دوم: داشتن فرزند کوچک هست.
در خیلی از مواردي که فرد از اقدام به خودکشي منصرف میشه، دليل پشيماني خودشو کودک خودشون می دونن و سوم: حمايتهاي مختلف خانوادگي، اجتماعي، فرهنگیه که باعث به وجود آمدن دلبستگيهاي اجتماعي و در نتيجه دور شدن از خودکشي میشه اشاعه فرهنگ مشاوره در بين خانوادهها، آگاهي دادن آنها براي آشنايي با نقش خانواده، ايجاد اشتغال براي جوانان و ايجاد روحيه مذهبي و اعتقادي نقش فراواني در پيشگيري از خودکشي دارد.براي اينکه بتوانيم از خودکشي يک فرد جلوگيري کنيم، اول بايد از نيت او مطلع باشيم. ممکنه سوال بشه آيا علايم هشداردهندهاي براي اين کار وجود داره؟
جواب مثبته ، در شرايط مختلف علايم هشداردهنده متعددي براي تشخيص فردي که قصد خودکشي داره وجود داره و يکي از مهمترين نشانهها گوشهگيريه . البته اين گوشهگيري در مورد افرادي قابل تأمله که قبلا اين حالت را نداشتن و به تازگي دچار اون شدن. افسردگي، يأس و وصيت کردن هم ميتواند از نشانههاي نيت براي خودکشي باشه. گاهی هم ممکنه هیچ نشانه ایی از علایمی که گفتم نباشه و حتی نزدیکان اون فرد هم متوجه چیزی نشده باشن و ناگهان با خبر مرگ عزیزانشون مواجه بشن که البته اتفاق نادری هست. اما رسانه ها چه نقشی در گسترش و یا پیشگیری از خودکشی دارن ؟
رسانهها در اين موضوع به منزله يک شمشير دولبه هستند. اگر اخبار در رسانهها درست، منطقي و با رعايت اصول علمي درج بشن، ميتونن باعث کاهش آمار خودکشي بشن اما برعکس اگر اين کار بدون کارشناسي، ناآگاهانه و بدون در نظر گرفتن نکات علمي اون منتشر بشه، باعث افزايش آمار و حتي اپيدمي خودکشي میشه
همه توضیحات ...