آزادی اجتماعی و پیشتازی علمی - آیت الله العظمی محمدرضا نکونام
67 بار بازدید -
4 سال پیش
-
از صفات مردان بزرگ، باصفا،
از صفات مردان بزرگ، باصفا، دارای نجابت، آقا و بندگان رحمان این است که از کنار امور لغو با کرامت میگذرند، نه اینکه با آنها همراه شوند. در برابر امور گذرا و خطاهای ناپایدار نباید ایستاد بلکه باید از کنار آن عبور کرد.
این بحث در ارتباط با شخص گناهکار نیز معنا مییابد. امر به معروف و نهی از منکر در درجهٔ نخست متوجه افراد بزرگ و بهویژه اهالی استکبار است. مشکلی که متأسفانه برخی از انقلابیان بعد از انقلاب به دام آن در غلطیدند و هنوز نیز دامنگیر آنان است این است که آنان همواره به افراد ضعیف نگاه میکنند و به آنان تذکر میدهند و گاه به آنان است که قدرتنمایی میکنند. دولت باید: «أَشِدَّاءُ عَلَی الْکفَّارِ» باشد نه اشداء علی المؤمنین. پلیس نباید رانندهای زحمتکش که از صبح تا به شب کار کرده است را برای خلافی که برای او کوچک است جریمه کند و بگوید چرا پلاک ماشین شما گلی است و حال آن که غافل است که این راننده با این ماشین همواره در حال کار است و نان شب خانوادهٔ خود را با آن تأمین میکند.
عالمان دینی به مسؤولان باید بیاموزند در مقابل هر بینوایی نایستند و با رانندهٔ زحمت کش، همچون دزد برخورد نکنند. اگر چند نفر این چنین برخوردی را ببینند، سیگار فروشی را بر تاکسیرانی ترجیح میدهند و سرمایهٔ خود را در آن راه میگذارند.
دین رعایت و پایبندی به چنین احکام کلانی است، نه عبارت خوانی این و آن وگرنه صرف خواندن عبارت و پرداختن به درس و بحث فایدهای در بر ندارد. دینی که تنها در کتاب باشد درمانگر هیچ دردی نیست. دین را باید از متن کتابها به صحنهٔ اجتماع و در قلبهای مردم کشانید.
در حکومتداری، اصلی حایز اهمیت است و آن بازخواست نکردن مردم در امور خُرد و جزیی و توجه دادن آنان به مواظبت بر امور کلی است. مردم را نباید در اشتباهات فرعی، جزیی و خرد بازخواست کرد و باید آنان را به اصول دعوت نمود تا مبادی اصول گم نشود.
روش استخفاف و تحقیر برای سرسپرده ساختن مردم از روشهای تأثیرگذار حکومتهای دیکتاتوری و استکباری است که شعار آن «خوار و پست کن و حاکم باش» است.حکومت باید بهگونهای رفتار نماید که مردم خود مطیع شوند، همانطور که رعایت این امر در خانواده نیز ضروری مینماید و همسر و فرزند را نباید ذلیل نمود و در را به روی آنان بست تا آنان مطیع شوند، بلکه باید آنان را چنان آزاد گذاشت که خود آگاهانه بتوانند سره را از ناسره تشخیص دهند.
آیت الله العظمی محمدرضا نکونام
این بحث در ارتباط با شخص گناهکار نیز معنا مییابد. امر به معروف و نهی از منکر در درجهٔ نخست متوجه افراد بزرگ و بهویژه اهالی استکبار است. مشکلی که متأسفانه برخی از انقلابیان بعد از انقلاب به دام آن در غلطیدند و هنوز نیز دامنگیر آنان است این است که آنان همواره به افراد ضعیف نگاه میکنند و به آنان تذکر میدهند و گاه به آنان است که قدرتنمایی میکنند. دولت باید: «أَشِدَّاءُ عَلَی الْکفَّارِ» باشد نه اشداء علی المؤمنین. پلیس نباید رانندهای زحمتکش که از صبح تا به شب کار کرده است را برای خلافی که برای او کوچک است جریمه کند و بگوید چرا پلاک ماشین شما گلی است و حال آن که غافل است که این راننده با این ماشین همواره در حال کار است و نان شب خانوادهٔ خود را با آن تأمین میکند.
عالمان دینی به مسؤولان باید بیاموزند در مقابل هر بینوایی نایستند و با رانندهٔ زحمت کش، همچون دزد برخورد نکنند. اگر چند نفر این چنین برخوردی را ببینند، سیگار فروشی را بر تاکسیرانی ترجیح میدهند و سرمایهٔ خود را در آن راه میگذارند.
دین رعایت و پایبندی به چنین احکام کلانی است، نه عبارت خوانی این و آن وگرنه صرف خواندن عبارت و پرداختن به درس و بحث فایدهای در بر ندارد. دینی که تنها در کتاب باشد درمانگر هیچ دردی نیست. دین را باید از متن کتابها به صحنهٔ اجتماع و در قلبهای مردم کشانید.
در حکومتداری، اصلی حایز اهمیت است و آن بازخواست نکردن مردم در امور خُرد و جزیی و توجه دادن آنان به مواظبت بر امور کلی است. مردم را نباید در اشتباهات فرعی، جزیی و خرد بازخواست کرد و باید آنان را به اصول دعوت نمود تا مبادی اصول گم نشود.
روش استخفاف و تحقیر برای سرسپرده ساختن مردم از روشهای تأثیرگذار حکومتهای دیکتاتوری و استکباری است که شعار آن «خوار و پست کن و حاکم باش» است.حکومت باید بهگونهای رفتار نماید که مردم خود مطیع شوند، همانطور که رعایت این امر در خانواده نیز ضروری مینماید و همسر و فرزند را نباید ذلیل نمود و در را به روی آنان بست تا آنان مطیع شوند، بلکه باید آنان را چنان آزاد گذاشت که خود آگاهانه بتوانند سره را از ناسره تشخیص دهند.
آیت الله العظمی محمدرضا نکونام
4 سال پیش
در تاریخ 1399/09/09 منتشر شده
است.
67
بـار بازدید شده