تاریخ هنر و فرهنگ ایران/ درسگفتار اول/ آریاسپ دادبه

این سخنرانی تکمله‌ای بر مقاله‌ی «تاریخ هنر و فرهنگ ایران (۱) مقدمه» به قلم آریاسپ دادبه است. مقاله‌ای که در شماره‌ی ۶۹ فصلنامه‌ی حرفه: هنرمند منتشر شده است. این درس‌گفتار دیباچه‌ای بر تاریخ هنر و فرهنگ ایران است. آریاسپ دادبه در «درس‌گفتارهای تاریخ هنر ایران» در پی برای فراهم آوردن مقدمات تاریخ‌نگاری فرهنگ و هنر ایران است. از منظری که به اعتقاد دادبه در تاریخ هنر ایران مغفول افتاده است. این سلسله‌گفتارها با اشاراتی به نقد تاریخ‌نگاری‌هایی که تاکنون درباره‌ی هنر ایران عرضه شده است آغاز می‌شود. در خلال گفتارهای بعدی مولف تلاش دارد از مجرای آگاهی امروزین نقطه‌ی دیدی به خوانندگان عرضه کند که از طریق آن مواجهه با جنبه‌های متکثر این فرهنگ برای ما به نحوی قابل توضیح، مرتبط با هم، و معنادار شود.

خواننده در بُن این درس‌گفتارهای تاریخ هنر ایران یک ایده‌ی مرکزی درباره‌ی «ملت ایران» خواهد یافت. به این معنا که مبنای پیوندهای اجتماعی در اینجا، برخلاف بعضی تفاسیر دیگر، خون و نژاد، و سیطره‌ی نظامی و یا صرفاً منافع اقتصادی مشترک نیست. بلکه به صورت شکل‌گیری تدریجی یک دستگاه آگاهی دیده شده‌است. که از دل آن اشتراکات بسیار کهن و در عین حال پویایی بر پایه‌ی آفرینش‌های فرهنگی پدید آمده است. در واقع، نوعی کثرت در وحدت، و وحدت در کثرت است. برای مثال آریاسپ دادبه دستگاه‌های موسیقی و نغمات و موتیف‌های جلگه میان‌رودان را به دره‌ی پامیر در دوردست‌ها مرتبط می‌سازد و آن را از کانون‌های فرهنگی دیگر جدا می‌کند. در کنار بخش‌های نظری، خواننده جابه‌جا به نمونه‌هایی از تاریخ هنر ایران برخواهد خورد که در سایه‌ی آنها آریاسپ دادبه سعی در روشن‌تر کردن مفاهیم دارد.

برای مطالعه‌ی این مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید؛
https://b2n.ir/x96729