ماده گرایی، طبیعت گرایی و تعالی گرایی - مقدمه بخش نخست /1 -1
گفتگوی لایو اینستاگرام دکتر نورا نوری صفت با دکتر آیدین آرتا در رابطه با ماده گرایی، طبیعت گرایی و تعالی گرایی
طبیعت گرایی Naturalism بر این باور است که طبیعت و جهان مادی منشا نهایی همه آن چیزی است که در جهان وجود دارد و تنها قوانین و نیروهای طبیعی در این جهان در حال عمل کردن اند و در نهایت همه چیز در این جهان با این قوانین که توسط روش علمی کشف می شوند قابلیت توضیح خواهد یافت.
می توان طبیعت گرایی را هم متافیزیک و هم انتولوژی فلسفه ماده گرایی (ماتریالیسم) دانست.
باورمندان به متافیزیک طبیعت گرایی بر این باورند که جهان هستی چیزی جز ماده نیست ، هشیاری و آگاهی تنها محصول جانبی و فرعی فعالیت مغز است، هر آنچه در جهان وجود دارد در نهایت قابل کاهش به ذرات بنیادین است ، ذهن نیز وجود خارجی ندارد، موجودات زنده تنها مکانیکی و پیدایش انها بر اساس تصادف و انتخاب طبیعی است و جهان مادی در اساس خود یکسره ناهشیار است.
وقتی Francis Crick یکی از دو کاشف DNA در سال 2004 درگذشت پسرش در مرسم یادبود او گفت چیزی که در تمام زندگی پدرش سبب فعالیت و حرکت او بود نه ثروت و شهرت، بلکه این اراده بود که میخ نهایی را بر تابوت حیات گرایی Vitalism بزند و نشان دهد که هیچ طراحی در پس ساختار هستی برای ماشین پیچیده زندگی جز خود طبیعت بی جان وجود ندارد.
اگر چه چیستی حیات، ذهن و حتی چیستی ماده هنوز سوالاتی بی پاسخ از منظر علمی هستند، طبیعت گرایی اصرار دارد که پاسخ نهایی این سوالات را می داند و این پاسخ از پارادایم توضیحی این اندیشه خارج نیست. این موضعی است که کارل پوپر آن را ماده گرایی بشارت دهنده Promissory Materialism می نامد. به این دلیل که طبیعت گرایی به وعده کشفیاتی استوار است که هنوز صورت نپذیرفته اند. مشکل اینجاست که بسیاری از باورمندان به این ایده نمی دانند که آنچه به آن باور دارند نه یک حقیقت علمی اثبات شده بلکه یک دگمای فلسفی است.
بخش حاضر 20 دقیقه نخست و مقدمه اولین گفتگویی است که با هدف بررسی و نقد مهمترین ایده های متافیزیک طبیعت گرایی Naturalism صورت گرفته است. بخشهای بعدی این گفتگو در روزها و هفته های آتی به تدریج در اختیار دوستان و علاقه مندان قرار خواهد گرفت.
طبیعت گرایی Naturalism بر این باور است که طبیعت و جهان مادی منشا نهایی همه آن چیزی است که در جهان وجود دارد و تنها قوانین و نیروهای طبیعی در این جهان در حال عمل کردن اند و در نهایت همه چیز در این جهان با این قوانین که توسط روش علمی کشف می شوند قابلیت توضیح خواهد یافت.
می توان طبیعت گرایی را هم متافیزیک و هم انتولوژی فلسفه ماده گرایی (ماتریالیسم) دانست.
باورمندان به متافیزیک طبیعت گرایی بر این باورند که جهان هستی چیزی جز ماده نیست ، هشیاری و آگاهی تنها محصول جانبی و فرعی فعالیت مغز است، هر آنچه در جهان وجود دارد در نهایت قابل کاهش به ذرات بنیادین است ، ذهن نیز وجود خارجی ندارد، موجودات زنده تنها مکانیکی و پیدایش انها بر اساس تصادف و انتخاب طبیعی است و جهان مادی در اساس خود یکسره ناهشیار است.
وقتی Francis Crick یکی از دو کاشف DNA در سال 2004 درگذشت پسرش در مرسم یادبود او گفت چیزی که در تمام زندگی پدرش سبب فعالیت و حرکت او بود نه ثروت و شهرت، بلکه این اراده بود که میخ نهایی را بر تابوت حیات گرایی Vitalism بزند و نشان دهد که هیچ طراحی در پس ساختار هستی برای ماشین پیچیده زندگی جز خود طبیعت بی جان وجود ندارد.
اگر چه چیستی حیات، ذهن و حتی چیستی ماده هنوز سوالاتی بی پاسخ از منظر علمی هستند، طبیعت گرایی اصرار دارد که پاسخ نهایی این سوالات را می داند و این پاسخ از پارادایم توضیحی این اندیشه خارج نیست. این موضعی است که کارل پوپر آن را ماده گرایی بشارت دهنده Promissory Materialism می نامد. به این دلیل که طبیعت گرایی به وعده کشفیاتی استوار است که هنوز صورت نپذیرفته اند. مشکل اینجاست که بسیاری از باورمندان به این ایده نمی دانند که آنچه به آن باور دارند نه یک حقیقت علمی اثبات شده بلکه یک دگمای فلسفی است.
بخش حاضر 20 دقیقه نخست و مقدمه اولین گفتگویی است که با هدف بررسی و نقد مهمترین ایده های متافیزیک طبیعت گرایی Naturalism صورت گرفته است. بخشهای بعدی این گفتگو در روزها و هفته های آتی به تدریج در اختیار دوستان و علاقه مندان قرار خواهد گرفت.
همه توضیحات ...