Amir Tataloo - Parvaz ( امیر تتلو - پرواز )

►Subscribe : theamirtataloo
►YouTube : https://bit.ly/AmirTataloo-Youtube
►Spotify : https://bit.ly/AmirTataloo-Spotify
►Apple : https://bit.ly/AmirTataloo-Apple

►Official Lyric :

یک یک دو دو هشت !
میگه که ، بعضی وقتا بعضی از آدما می‌بَرَنِت تو یه مرحله ی جدیدی از زندگی !
خُب این خیلی هم خوب !
اما اگه تو اون مرحله تنها وِلِت کنن !
این بده ! این واقعا بده ! ( این واقعا بده )

من که مالِ پرواز نبودم خب ، چرا بالام و وا کردی ؟!
چرا قبلاً تو خوب بودی ، ولی حالا باهام سَردی ؟
تو که دَم از معرفت میزدی ، چرا اِنقده نامردی ؟! هاا ؟!

من که مالِ پرواز نبودم خب ، چرا بالام و وا کردی ؟!
چرا قبلاً تو خوب بودی ، ولی حالا باهام سَردی ؟
تو که دَم از معرفت میزدی ، چرا اِنقده نامردی ؟! هاا ؟!

آاا
دوباره خسته از مردمِ شهر !
خسته از اون که تو میخوای بشی و من خودشم !
دوباره رفتم پیِ الکل و سیگار ، اوف !
کی میخواد منو جمع کنه شب !
دوباره بساطِ جنس رو جنس و سُرفه !
دوباره بساطِ بیداری و فِسی !
تو مورفین خُب رقیب زیاده !
ولی نمیرسه به پام گُل و سیگاریه کِسی ! هعی
لاش و باز میکردی هِی ، میخوردم افسوس من هعی !
میدیدی حرص میخوردم هِی ، انجام میدادی مخصوصاً !
اینه که چرا پایِ تو بشم چهل کیلو !
بزار لااقل حال کنیم از سوختن !
باز دَمِ غریبه ها گرم ، ما رو رنگ کردن ولی نفروختن !

حالا بگو برنامه چیه ما گَندش و دراریم
تو عین‌ِ من نمیشی چون استایلِ گَنگش و نداری !
شهری نمونده کصای تنگش و نگاییم !
پُل می‌زنیم که بیخودی سنگش و نَساییم !
بگو برسونن بهمون یه کارِ غلیظ !
که نمیرسه به مقصد میدونی بارِ مریض !
ما تو زدن و کردن کص خوارِ حریص !
پس توی اون کوچه ی قدیمی دیگه جای من نیست !

من که مالِ پرواز نبودم خب ، چرا بالام و وا کردی ؟!
چرا قبلاً تو خوب بودی ، ولی حالا باهام سَردی ؟
تو که دَم از معرفت میزدی ، چرا اِنقده نامردی ؟!

آا
ببینم به نظر شما آدما بدونِ هواپیما و وسایل ، ممکنه بتونَن پرواز کنن ؟! (ممکنه بتونَن پرواز کنن ؟!)
از نظر من ممکنه ! ممکنه ؛ مطمئن نیستم ، اما چیزی که مطمئنم اینه که اگر هم بخوان پرواز کنن ، باید تنها پرواز کنن ! ( تنها پرواز کنن ، باید تنها پرواز کنن )

میخوام تنها بمونم ! ( تنها بمونم )
با اینکه تنهایی خب روحم و تاریک میکنه ! ( روحم و تاریک میکنه )
من دیگه اینجا نمیرم ، برو‌ کصشعرات و وردار
کلیدِ خونم و داری که خودت ! عه
ترسِ از دست دادنِ تو ، از غمِ نبودنت خب سخت تره !
به نظرم یکی تو رو نشناسه اصلاً خوشبخت تره !

من که مالِ پرواز نبودم خب ، چرا بالام و وا کردی ؟!
چرا قبلاً تو خوب بودی ، ولی حالا باهام سَردی ؟
تو که دَم از معرفت میزدی ، چرا اِنقده نامردی ؟! هاا ؟!

میگن کبوتر با کبوتر ، باز با باز ...
اما ، میتونه شرطِ پرواز ، تنهایی باشه !
چطور موقعِ مرگ باید تنها باشی ، یعنی داری میمیری و میگم !
باید تنها بری اون دنیا دیگه ! درسته ؟!
پس ببین ، رفتن اصلاً تنهاییه !
چون اونم بیاد که نمیشه ، تو رفتی ... میشه ؟!
نه ! نمیشه !!

ما سال هاست تنهاییم چون صدر و چسبیدیم
ببین خونه کاروان سرا نی که حد و مرز میدی
(حواستو جمع کن)
پادگان نی که
ما سال هاست که یه چیزی میزنیم ، میخوابیم !
نزنیم ، بیداریم !
ما سال هاست که این کاپِ عن دستمونه
نه به کسی میدیمش نه زمین میذاریم
ما سال هاست همینیم
بالاییم ولی ثبات نداریم و بالانس ندیدیم

سهمِ پروازِ من از سهمِ راه رفتنِ تو بیشتره
حقِ من دستِت نباشه ، حقِ تو نه دستِ من نیست
ولی باز نیشِ تو ، از نیشِ من ، نیش تره
بهتره این بحث اصلا بیش از این پیش نره

من که مالِ پرواز نبودم خب ، چرا بالام و وا کردی ؟!
چرا قبلاً تو خوب بودی ، ولی حالا باهام سَردی ؟
تو که دَم از معرفت میزدی ، چرا اِنقده نامردی ؟!

بی معرفتیِ آدما به هم فرصتِ تنهایی میده و تنهایی جرئتِ پرواز !
میشه از تنهایی یه پرنده شد و پرواز کرد !
Yeah men !
می‌خواستم اینجاش و دیگه چیزی نگم ، حالِ سازِ رو ببرین ، ولی نشد دیگه گفتم !
حالا حالِ سازِ رو هم روش ببرید !
خلاص !