بولینگ مازندرانی
اغوزکا
یکی از بازی های مرسوم محل که در تابستان سر همه بچه ها را جمع و گرم می کرد ، گردو بازی ( اغوزکا ) بود این بازی دارای قوانین و مقرراتی بود که شرح خواهم داد.
چند نفر باهمدیگر گردوهایی را به تعداد مساوی روی زمین هموار ، روی هم سوار می کردند ( می کاشتند ) یعنی دو گردو را روی هم می گذاشتند و این یک جفت گردو را اصطلاحا "یک کشت" می گفتند. اگر مثلا 5 نفر بازی می کردند براساس قرارشان هرفرد یک یا دو یا سه کشت گردومی گذاشتند. چنانچه این تعدادنفری دو کشت گردو می گذاشتند ، جمعا 10 کشت گردو در زمین کاشته می شد سپس بازیکنان در فاصله ای قراردادی از گردوها می ایستادند و با یک گردوی بزرگتر که به آن "کال" می گفتند ( بعض جاها به آن "کل" و بعضی ها "نکل" می گفتند) گردوهای کاشته شده را نشانه می گرفتند و پرتاب می کردند ( بعض وقت ها داخل گردوی بزرگ ( کال ) را خالی کرده و داخل آن ماسه یا سنگریزه می ریختند و با چسب لنت آن را چسب کاری می کردند تا سنگین شود یا بعضی ها برای این کار از توپ پینگ پنگ استفاده می کردن و به آن "سبیک" می گفتند . هر کس که در پرتاب اولیه گردوها را می زد ، تعداد گردوهای ریخته شده مال فرد زننده می شد. چنانچه در این مرحله تمامی گردوها ریخته می شد ، بازی خاتمه می یافت. ولی چنانچه بخشی از گردوها یا تمامی آنها ریخته نمی شد ، بازی مرحله ی دوم شروع می شد.
مرحله ی دوم وقتی که "کالها" را پرتاب می شد در فاصله ای قرار می گرفت و بچه ها دوباره "کال" را می گرفتند و از همان نقطه ی محل قرار گرفتن "کال" ، گردوهای کاشته شده را هدف قرار داده و می زدند. البته این بار هر فردی که دورترین فاصله از گردوهای کاشته شده قرار دارد ، ابتدا و بقیه هم به ترتیب فاصله گردوها را می زنند. و بازی خاتمه می یافت. برنده یک نفر نبود بلکه هرکس که گردوهای کاشته شده را می ریخت برنده بود البته برنده نسبی ، یعنی فردی که بیشترین گردو را می زد برنده نخست بود.
در حین بازی قوانین دیگری هم وجود داشت مثلا : پرتاب ها با "شاب" (قدم ) باشد یا "بی شاب" . یعنی در زدن گردو قدم بردارند یا جفت پا بایستند ، دیگر اینکه در حین پرتاب "کال" ، چنانچه "کالشان" به مانعی مثلا پای یک نفر برخورد می کرد ،می گفتند "پاسد" و می بایست دوباره پرتاب کنند
یکی از بازی های مرسوم محل که در تابستان سر همه بچه ها را جمع و گرم می کرد ، گردو بازی ( اغوزکا ) بود این بازی دارای قوانین و مقرراتی بود که شرح خواهم داد.
چند نفر باهمدیگر گردوهایی را به تعداد مساوی روی زمین هموار ، روی هم سوار می کردند ( می کاشتند ) یعنی دو گردو را روی هم می گذاشتند و این یک جفت گردو را اصطلاحا "یک کشت" می گفتند. اگر مثلا 5 نفر بازی می کردند براساس قرارشان هرفرد یک یا دو یا سه کشت گردومی گذاشتند. چنانچه این تعدادنفری دو کشت گردو می گذاشتند ، جمعا 10 کشت گردو در زمین کاشته می شد سپس بازیکنان در فاصله ای قراردادی از گردوها می ایستادند و با یک گردوی بزرگتر که به آن "کال" می گفتند ( بعض جاها به آن "کل" و بعضی ها "نکل" می گفتند) گردوهای کاشته شده را نشانه می گرفتند و پرتاب می کردند ( بعض وقت ها داخل گردوی بزرگ ( کال ) را خالی کرده و داخل آن ماسه یا سنگریزه می ریختند و با چسب لنت آن را چسب کاری می کردند تا سنگین شود یا بعضی ها برای این کار از توپ پینگ پنگ استفاده می کردن و به آن "سبیک" می گفتند . هر کس که در پرتاب اولیه گردوها را می زد ، تعداد گردوهای ریخته شده مال فرد زننده می شد. چنانچه در این مرحله تمامی گردوها ریخته می شد ، بازی خاتمه می یافت. ولی چنانچه بخشی از گردوها یا تمامی آنها ریخته نمی شد ، بازی مرحله ی دوم شروع می شد.
مرحله ی دوم وقتی که "کالها" را پرتاب می شد در فاصله ای قرار می گرفت و بچه ها دوباره "کال" را می گرفتند و از همان نقطه ی محل قرار گرفتن "کال" ، گردوهای کاشته شده را هدف قرار داده و می زدند. البته این بار هر فردی که دورترین فاصله از گردوهای کاشته شده قرار دارد ، ابتدا و بقیه هم به ترتیب فاصله گردوها را می زنند. و بازی خاتمه می یافت. برنده یک نفر نبود بلکه هرکس که گردوهای کاشته شده را می ریخت برنده بود البته برنده نسبی ، یعنی فردی که بیشترین گردو را می زد برنده نخست بود.
در حین بازی قوانین دیگری هم وجود داشت مثلا : پرتاب ها با "شاب" (قدم ) باشد یا "بی شاب" . یعنی در زدن گردو قدم بردارند یا جفت پا بایستند ، دیگر اینکه در حین پرتاب "کال" ، چنانچه "کالشان" به مانعی مثلا پای یک نفر برخورد می کرد ،می گفتند "پاسد" و می بایست دوباره پرتاب کنند
همه توضیحات ...